کاهـش پســماندهای بـیمارستانی با تأکید بر اهمیت همکاری و آگاهی پرسنل درمانی بیمارستان تجریش تهران

Abstract

<em>پسماندهای بیمارستانی یکی از انواع منابع مهم تولید مواد زاید است که به‌دلیل داشتن انواع میکرواورگانیسم­ها جزو خطرناک­ترین گروه پسماندهای شهری محسوب می­شوند. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر در مدیریت صحیح پسماندهای بیمارستانی می­باشد. این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است که با استفاده از پرسشنامه و چک‌لیست استاندارد وزارت بهداشت و تکمیل آنها از طریق مصاحبه مستقیم، در سال 1391 و برای بیمارستان تجریش انجام گرفت. به‌منظور تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، واریانس و انحراف از معیار، درصد، بیشینه و کمینه) و همچنین از آمار استنباطی شامل همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل رگرسیونی چند متغیره برای پیش بینی متغیر وابسته بر اساس تغییرات متغیرهای مستقل استفاده شد. تحلیل‌های آماری به وسیله نرم افزار </em><em>SPSS</em><em> انجام شد. میزان همبستگی متغیرهای فردی پرسنل با نظرات آنان در زمینه میزان به‌کارگیری کدبندی رنگی جهت تفکیک پسماندهای بیمارستانی بررسی و نتایج</em><em> نشان داد هر چه کارکنان دارای سن، تحصیلات و سابقه کاری بیشتری باشند، میزان بکارگیری کدبندی رنگی جهت تفکیک پسماند کاهش می‌یابد. ۱۶ درصد از افراد مکرراً به عفونت ناشی از عدم رعایت ایمنی مبتلا شده‌اند. متغیرهای میزان ساعت کاری دارای همبستگی معنادار و مثبت می‌باشد به این معنی که کارکنانی که مدت زمان بیشتری در بیمارستان مشغول به فعالیت می‌باشند میزان اهمیت سیاست‌ها و استراتژی‌های مدیریت پسماندهای بیمارستانی را بهتر درک می‌کنند. نتایج بیان کننده اهمیت آموزش در مدیریت و اجرای صحیح پسماندهای بیمارستانی می­باشد. هر چند وضعیت این بیمارستان در مدیریت پسماند مطلوب می­باشد ولی می­توان با مدیریت صحیح آن را به شرایط استاندارد و ایده­آل نزدیک‌تر کرد.</em>