اثربخشی آموزش مهارت‎های ارتباطی در اشتیاق به برقراری ارتباط با دیگران و مقابله با کمرویی نوجوانان آهسته‎گام

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش مهارت‎های ارتباطی در اشتیاق به برقراری ارتباط با دیگران و مقابله با کمرویی نوجوانان آهسته‎گام انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود.جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ دانش‌آموزان دختر آهسته گام 15-13 ساله شهرستان قائنات (استان خراسان جنوبی) در سال تحصیلی 92-93 بودند. از این جامعه تعداد 24 دانش‌آموز آهسته‌گام، به صورت نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. معلمان یا والدین هر دو گروه از آزمودنی‌ها پرسشنامه‌های پژوهش پاسخ دادند (پیش‌آزمون). سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 45 دقیقه‌ای تحت آموزش مهارت‌های ارتباطی قرار گرفتندو گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند.در پایان هر دو گروه مجدداً به ابزار پژوهش پاسخ دادند (پس‌آزمون). ابزار اندازه‌گیری پرسشنامۀ کمرویی سموعی و اشتیاق به برقراری ارتباط گنجی بود. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با نرم افزار Spss نسخۀ 22 تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان دادکه اثر آموزش مهارت‎های ارتباطی در اشتیاق به برقراری ارتباط با دیگران (95/50 = F و 000/0 = p ) و مقابله با کمرویی رویی (49/153 = F و 000/0 = p) معنا‌دار است. یعنی تفاوت دو گروه آزمایش و کنترل از نظر تأثیر آموزش مهارت‎های ارتباطی در اشتیاق به برقراری ارتباط و مقابله با کم‎رویی معنا‎دار است.آموزش مهارت‎های ارتباطی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل باعث بهبود معنا‎دار در اشتیاق به برقراری ارتباط با دیگران و مقابله با کم‎رویی نوجوانان دختر آهسته‎گام می‎شود.<br /> کلید واژه‌ها