اثربخشی آموزش فرزندپروری براساس تئوری انتخاب بر رابطه والد- کودک و نشانه‌های بالینی اختلال نافرمانی مقابله‌ای

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری ‌براساس تئوری انتخاب بر رابطه والد- کودک و نشانه‌های بالینی کودکان با اختلال نافرمانی مقابله‌ای بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های شبه آزمایشی با مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و آزمون پیگیری بود. تعداد 26 نفر از والدین دانش­آموزان دارای اختلال نافرمانی مقابله­ای مراجعه‌کننده به مرکز خدمات روان‌شناسی و مشاوره اردیبهشت با استفاده از روش نمونه‌گیری گزینش در دسترس، به‌عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند و سپس به‌طور تصادفی در دو گروه مساوی 13 قرار گرفتند. گروه آزمایشی در برنامه آموزش مهارت‌های فرزندپروری شرکت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه‌های ارتباط والد- فرزند پیانتا ((PCRS، علائم مرضی کودکان (CSI-4) و وارسی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی بود. به‌منظور تحلیل داده­ها، از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد، آموزش فرزندپروری ‌براساس تئوری انتخاب منجر به بهبود رابطه والد- کودک و کاهش نشانه‌های بالینی اختلال نافرمانی مقابله‌ای (در مؤلفه‌های ضدیت و بیش‌جنبشی) شد و بر مؤلفه‌های دقت و اختلال ترکیبی تأثیر معنادار نداشته است (01/0P≤). آموزش مهارت‌های والدینی مبتنی بر تئوری انتخاب می‌تواند منجر به تقویت رابطه والد- کودک و کاهش مشکلات رفتاری کودکان گردد.