مقایسه احساس تنهایی در نوجوانان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و نوجوانان عادی

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان احساس تنهایی در نوجوانان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و نوجوانان عادی انجام شده است. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم در مدارس دولتی شهر همدان در سال تحصیلی 92-1391 است. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 130دانش آموز است که 65 نفر آن را دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و 65 نفر دیگر را دانش آموزان بدون اختلال تشکیل می­دادند و از طریق نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه تشخیصی اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی تهیه شده توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (1993) و پرسشنامه احساس تنهایی آشر (1984) تشکیل داده است. برای تحلیل داده­ها از روش آماری مقایسه میانگین­های دو گروه مستقل (t مستقل) استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان احساس تنهایی در نوجوانانی که دچار اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی هستند بیشتر از نوجوانان عادی است. نتیجه گیری: بنابراین استفاده از مداخلات روانشناختی به منظور کاهش احساس تنهایی از همان دوران کودکی و قبل از رسیدن آنان به سن نوجوانی توصیه می­شود.