محیط زیست، حقوق بشر و مشروعیت در روابط بین‌الملل

Abstract

حقوق محیط‌زیست محصول بحران‌های زیست‌محیطی بعد از جنگ جهانی دوم و همچنین جریان‌های منتقد مدرنیته می‌باشد. وقتی که روابط بین‌الملل و مشروعیت مبنای پرسمان باشند، لاجرم دستیابی به مبنای جدید مشروعیت در روابط بین‌الملل یکی از ضروریات هویت سیاسی- علمی می‌شوند که غفلت از آن در تأخر معاصرت علم سیاست نسبت به علوم دیگر اجتماعی مسئله‌خیز می‌شود. هدف از مقالۀ حاضر، شناسایی مبانی جدید مشروعیت در روابط بین‌الملل است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و در جمع‌آوری اطلاعات از شیوۀ کتابخانه‌ای استفاده شده است. یافته‌های این پژوهش حاکی از این است که اساس پایداری و تغییر روابط بین‌الملل مبتنی بر مبانی مشروعیت‌بخش آن می‌باشد. تحول به وجود آمده در جهان معاصر در مبانی مشروعیت روابط بین‌الملل تحول از حقانیت و مقبولیت به‌سوی مبانی جدید است. مسئله حقوق بشر و محیط‌زیست به‌عنوان مبانی جدید مشروعیت روابط بین‌الملل به‌سرعت در حال تصرف مواضع علمی در جهان سیاست می‌باشند.