اولویت بندی وضعیت شاخص های امنیت اجتماعی و رتبه بندی استان های کشور از نظر سطح امنیت اجتماعی با استفاده از روش تحلیل رابطه ای خاکستری (GRA)

Abstract

زمینه و هدف: امنیت از عناصر اصلى نیازهاى انسانى محسوب شده و اهمیت این امر تا اندازه‌اى افزایش یافته است که به تعبیر برخى، کارویژه بى‌بدیل دولت‌ها ایجاد و حفظ امنیت است. امنیت اجتماعی از نیازها و ضرورت‌های پایه‌ای هر جامعه تلقی می‌شود که فقدان و یا اختلال در آن، پیامدهای نگران‌کننده‌‌ای به دنبال دارد. هدف اصلی این پژوهش؛ اولویت‌بندی وضعیت شاخص‌های امنیت اجتماعی در کشور و همچنین رتبه‌بندی استان‌های مختلف بر اساس این شاخص‌ها است تا ضمن تعیین آن دسته از شاخص‌های امنیت اجتماعی نیازمند توجه بیشتر، استان‌هایی که از نظر امنیت اجتماعی در سطح مطلوبی قرار ندارند جهت سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مشخص گردد. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر ماهیت، توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی است. داده‌های مربوط به وضعیت شاخص‌های امنیت اجتماعی از سالنامه آماری کشور استخراج شده و با استفاده از روش تحلیل‌رابطه‌ای‌خاکستری اولویت‌بندی شده‌اند. همچنین استان‌های کشور با توجه به شاخص‌های مذکور رتبه‌بندی گردیده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که پنج شاخص‌ سرقت از اماکن دولتی، قتل‌عمد، تصادفات برون‌شهری، قاچاقچیان دستگیر شده در زمینه موادمخدر، ضرب و جرح و صدمه دارای کمترین درجه رابطه‌ای خاکستری هستند. همچنین استان‌های سمنان، قم، همدان، سیستان ‌و بلوچستان و خراسان رضوی از درجه رابطه‌ای خاکستری پایین‌تری برخوردار می‌باشند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق؛شاخص‌های مذکور از وضعیت نامناسب‌تری در مقایسه با سایر شاخص‌های امنیت اجتماعی برخوردار هستند و توجه بیشتر مسئولان و برنامه‌ریزان را به منظور بهبود وضعیت این شاخص‌ها در جهت ارتقای سطح امنیت اجتماعی کشور می‌طلبد. همچنین استان‌های فوق در وضعیت مطلوبی از امنیت اجتماعی قرار نداشته و به عنوان استان‌های با امنیت اجتماعی کمتر شناخته شده است.