تأثیر دشواری‌های تنظیم هیجان و تکانشگری ناکارآمد بر اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان تاکسی‌های درون شهری

Abstract

زمینه و هدف: عوامل متعددی از جمله عوامل انسانی، راه، وسیله نقلیه و محیط در ترافیک تأثیر دارند که در این بین، عامل انسانی بیشترین نقش را دارد و یکی از مهم‌ترین عوامل انسانی اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان است پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر دشواری‌های تنظیم هیجان و تکانشگری ناکارآمد بر اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان تاکسی‌های درون شهری، مطالعه گردید. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش رانندگان تاکسی‌های درون شهری خرم‌آباد در سال 1397 بودند، که از میان آنها 129 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها با کمک پرسشنامه‌های اخلاق ترافیک شهروندی، دشواری‌های تنظیم هیجان و تکانشگری ناکارآمد جمع‌آوری گردید. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که دشواری‌های تنظیم هیجان (0.55-=r) و تکانشگری ناکارآمد (0.42-=r) با اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان تاکسی همبستگی منفی، معکوس و معنادار داشتند. همچنین متغیرهای دشواری‌‌های تنظیم هیجان30/0و تکانشگری ناکارآمد 18/0 درصد از تغییرات اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان را پیش‌بینی کردند (01/0>p). نتیجه‌گیری: دشواری‌های تنظیم هیجان و تکانشگری ناکارآمد با اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان تاکسی‌های درون شهری همبستگی مثبت و معنادار داشتند و متغیرهای پیش‌بین به‌طور معناداری توانستند اخلاق ترافیک شهروندی را پیش‌بینی کنند. بنابراین نتایج حاکی از اهمیت متغیرهای دشواری‌های تنظیم هیجان و تکانشگری ناکارآمد در پیش‌بینی اخلاق ترافیک شهروندی رانندگان تاکسی‌های درون شهری می‌باشند.