رابطه مهارت هوش هیجانی با عملکرد گشت‌های انتظامی در سرکلانتری یکم تهران بزرگ

Abstract

زمینه و هدف: برخورداری از مهارت‌ هوش هیجانی فرد را قادر می‌سازد تا از بروز وضعیت‌های دشوار‏، پیش از آن‌که غیر قابل کنترل شوند جلوگیری کند و با محیط اطراف سازگاری بیشتری داشته باشد. برخورداری کارکنان گشت انتظامی از این مهارت می‌تواند از پدید آمدن بسیاری از مشکلات در روابط آنها با جامعه هدف جلوگیری کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مهارت هوش هیجانی بر عملکرد گشت‌های انتظامی در سرکلانتری یکم تهران بزرگ انجام شد. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت داده‌ها، توصیفی- تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش 61 نفر از کارکنان واحدهای گشت سرکلانتری یکم تهران بزرگ هستند که به‌صورت تمام‌شمار انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد بردبری و گریوز با 28 سوال است که شاخص‌های آن متناسب با موضوع پژوهش بومی‌سازی شد. روایی ابزار اندازه‌گیری با استفاده از روش‌های روایی محتوا (نظرسنجی از خبرگان) و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 76/0 به‌دست آمد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد هوش هیجانی بر عملکرد کارکنان گشت انتظامی در سرکلانتری یکم تهران بزرگ در سطح اطمینان 95% رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین مؤلفه‌های هوش هیجانی یعنی، خود مدیریتی، خودآگاهی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه بر عملکرد کارکنان گشت‌های انتظامی رابطه مثبت و معناداری دارند. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، هرقدر میزان مهارت هوش هیجانی کارکنان در ابعاد فردی و اجتماعی افزایش یابد،‏ ارتقاء عملکرد فردی و سازمانی را در پی خواهد داشت. بنابراین با برنامه‌ریزی مستمر، در کلیه مراحل خدمتی‏، لازم است فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی در بکارگیری کارکنان گشت انتظامی‏، کارکنانی را در اولویت قرار دهند که از نظر برخورداری از مهارت‌های هوش هیجانی‏، وضعیت مناسب‌تری را داشته باشند.