بررسی وضعیت پایای اقتصاد ایران در شرایط بانکداری ذخیره کامل

Abstract

کارکرد بانکداری ذخیره جزئی در ایجاد پول خصوصی از گذشته دور تاکنون موجب بروز مشکلات اقتصادی چون رکود، تورم، افزایش بدهی‌های عمومی و... شده است. امروزه بانکداری ذخیره کامل به عنوان راه حل پیشنهادی برای اصلاحات، توسط بسیاری از اقتصادانان مورد حمایت قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، بانکداری ذخیره کامل با استفاده از مدل سازگاری انباشت-جریان (SFC)، برای اقتصاد ایران، مدل‌سازی شده است. طبق نتایج به دست آمده از مدل، خلق پول از طریق هزینه‌های دولت در مواقع کسری بودجه دولت در شرایط بانکداری ذخیره کامل، منجر به تورم نزدیک به صفر می‌شود، اشتغال نیز به سمت اشتغال کامل همگرا می‌گردد. با اینکه میزان بدهی‌های دولت ثابت باقی می‌ماند اما میزان ثروت خانوارها افزایش می‌یابد. میزان سپرده‌های بانکی و وام‌ها نیز در این شرایط افزایش می‌یابد و نقدینگی بانک‌ها در سطح مطلوب خود قرار می‌گیرد. همچنین طبق نتایج به دست آمده، افزایش مخارج جاری دولت منجر به افزایش تخصیص منابع نفتی به مخارج سرمایه‌ای و کاهش منابع صندوق توسعه ملی می‌شود اما در حالت پایدار جدید، کل منابع نفتی به سمت صندوق توسعه ملی حرکت می‌کند و دولت در این حالت، مازاد بودجه کوچکی را تجربه می‌کند که به طور دائمی ادامه می‌یابد.