آزمون فرضیه مکانیزم انتقال در صنعت بیمه (پیوند بین رقابت، کارایی و بهبود مرحله‌ای)

Abstract

این مقاله در تلاش است تا زمینه‌ای برای تحلیل اثر رقابت روی شاخص بهبود مرحله‌ای (مناسب بودن) را در صنعت بیمه کشور ایران طی دوره 1386 تا 1393 برای شرکت‌های بیمه پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار فراهم آورد؛ به طوری که، کارایی به عنوان نوعی مکانیزم انتقال عمل می‌نماید که از طریق آن، رقابت می‌تواند به انتقال از یک مرحله به مرحله‌ای مناسب‌تر کمک کند. آزمودن فرضیه مکانیزم انتقال، رویکردی مناسب برای ارزیابی اثرات رقابت روی بهبود مرحله‌ای مالی است. این فرضیه، اخیرا توسط شاک و سیهاک معرفی شده است که بر اساس آن، رقابت محاسبه شده به وسیله شاخص بون، ثبات مالی را از طریق کارایی بهبود می‌بخشد. بر اساس ادبیات سازمان‌های صنعتی، افزایش در رقابت می‌تواند منجر به افزایشی در کارایی و به تبع آن موجب بهبود ثبات مالی گردد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که ضریب شاخص بون در صنعت بیمه ایران، منفی و معنادار به دست آمده است که حاکی از تأیید فرضیه مکانیزم انتقال می‌باشد. اندازه ضریب بون در ایران 0.00071 به دست آمده است. به عبارتی دیگر، افزایش کارایی در صنعت بیمه کشور ایران می‌تواند به عنوان کانالی (هر چند با تاثیرگذاری بسیار کم) عمل کند که از طریق آن رقابت به بهبود مرحله‌ای تبدیل شود.