اثر سطوح مختلف شوری و کود اوره بر مؤلفه‌های رشد، میزان پرولین، ترکیب یونی شربت نی و جذب برخی از عناصر غذایی توسط نیشکر (واریته تجاری CP69- 1062)

Abstract

در یک آزمایش گلخانه‌ای اثر چهار سطح شوری (1، 2، 4 و 8 دسی زیمنس بر متر) و سه سطح کود اوره (200، 300 و 400 کیلوگرم در هکتار) بر بعضی از مؤلفه‌های رشد، ترکیب یونی شربت نی و جذب برخی از عناصر غذایی توسط نیشکر واریته CP69-1062 مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مرحله اجرا در آمد. نتایج نشان داد با افزایش شوری از 1 به 8 دسی زیمنس بر متر طول و وزن ریشه و درنتیجه وزن اندام‌های هوایی شامل وزن و تعداد نی در گلدان و زیست‌توده گیاه به‌شدت کاهش یافت. بیشترین وزن و طول تجمعی ریشه در شوری 1 دسی زیمنس بر متر و مصرف 400 کیلوگرم اوره و کمترین آن‌ها در شوری 8 دسی زیمنس بر متر و مصرف 200 کیلوگرم اوره ملاحظه گردید. با افزایش کود اوره از غلظت سدیم در گیاه تحت تنش شوری کاسته شد ولی میزان جذب پتاسیم افزایش یافت و این منجر به افزایش نسبت جذب K:Naدر برگ و شربت نیشکر، تجمع بیشتر پرولینو نهایتاٌ وزن نی شد. با افزایش شوری میزان هدایت الکتریکی، خاکستر و سدیم شربت نی افزایش معنی‌داری پیدا کرد. نتایج این مطالعه تائیدی است بر این فرضیه که با مصرف کود نیتروژن کافی می‌توان تا حدی از بروز اثرات زیان‌بار شوری بر گیاه کم نمود.