تأثیر عامل خانواده بر تعیین و اجرای مجازات

Abstract

<em>مجازات بزهکار بر اساس اغلب نظریات جرم‌شناسی، ضرورتی انکارناپذیر است. با این وجود، بعضی از مقررات جزایی در شرایطی خاص، از شدت و خشونت مجازات کاسته، آن را ملایم‌تر می‌سازد. گاهی هم وجود شرایط خاص سبب اعطای امتیازاتی به بزهکار می‌شود که ویژگی‌های ذاتی مجازات را نفی می‌کند و حتی به نظر می‌رسد سبب نوازش بزهکار می‌شود. ‌یکی از این عوامل شرایط خانوادگی و عائله‌مند بودن مجرم است که به موجب قوانین یا رویه قضایی موجب کاهش مجازات یا اعطای امتیازاتی به بزهکار می‌گردد و این سؤال را مطرح می‌سازد که آیا عائله‌مند بودن، ‌عاملی برای گریز از مجازات و موجب سوء‌استفاده مجرمان برخوردار از چنین وضعیتی است یا سیاست جنایی قانونی و قضایی در تزاحم دو امر مهم یعنی ضرورت تأمین نظم عمومی از یک سو و حفظ کیان خانواده مجرم از سوی دیگر قرار می‌گیرد و از میان آن دو، امر اخیر را مصحلت مهم‌تر تلقی می‌کند و بر این باور است که از رهگذر تأمین مصلحت دوم، مصلحت اول نیز قابل حصول است؛ بدین جهت هم از سرایت آثار نامطلوب مجازات به خانواده مجرم پیشگیری می‌کند و هم با «خانواده درمانی» سبب بازپروری بزهکار و پیشگیری از تکرار جرم وی و مآلاً تأمین نظم عمومی می‌گردد. </em>