رابطۀ هوش معنوی با راهبردهای برخورد با تعارضات زناشویی و رضایتمندی زناشویی در دانشجویان متأهل شهرتهران

Abstract

هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش معنوی با راهبردهای برخورد با تعارضات و رضایتمندی زناشویی در جامعه آماری دانشجویان متأهل شهر تهران می‌باشد. روش: برای انجام تحقیق حاضر نمونه‏ای به حجم 300 نفر از 5 دانشگاه با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‏ای انتخاب شد. از پرسشنامه‏های هوش معنوی ناصری، رضایتمندی زناشویی انریچ و راهبردهای حل تعارضات اشتراوس برای سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. داده‏های به‌دست ‌آمده توسط آزمون‏های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج به‏‌دست‌ آمده از این پژوهش نشان داد بین هوش معنوی و رضایتمندی زناشویی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی با راهبردهای غفلت، خروج، سوءرفتار همبستگی منفی معنادار و نیز بین راهبرد کلامی و گذشت همبستگی مثبت معنادار وجود دارد و همچنین، بین رضایتمندی زناشویی و راهبردهای غفلت، خروج، سوء‏رفتار همبستگی منفی معنادار وجود داشت و بین راهبردهای کلامی همسران (غالباً مردان) با رضایت زناشویی همبستگی مثبت معنی‌دار وجود دارد. هم‏چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه‏های غفلت خود (به صورتی منفی)، شکیبایی، خودآگاهی، راهبرد کلامی همسر و خروج خود (به صورتی منفی) قادر به پیش بینی رضایتمندی زناشویی می‏باشند. نتیجه‌گیری: یافته‏ها همبستگی هوش‏ معنوی را با رضایتمندی زناشویی و راهبردهای حل تعارضات زناشویی مورد تأیید قراردادند، به‏طوری‏که این یافته‏ها می‏توانند زمینه‏ساز پژوهش‏های آزمایشی باشند و سپس بر آموزش‏های خانواده و سلامت روان آنان اثرگذار باشند.