مقایسه اثربخشی دو مداخله آموزش گروهی طرح‌واره‌محور و سبک زندگی‌محور در ارتقاء سطح بینش شناختی زوجین دارای نارضایتی زناشویی

Abstract

زمینه و هدف: اغلب مداخله ‌ها و روشهای زوج ‌درمانی در صدد ارتقاء خودآگاهی و بینش زوجین هستند. بینش شناختی به عنوان توانایی ارزیابی و تصحیح باورهای تحریف‌ شده و تفسیرهای نادرست تعریف شده است. هدف پژوهش بررسی اثربخشی مداخله‌های آموزش گروهی طرح‌واره‌م حور و سبک زندگی محور در افزایش سطح بینش شناختی زوجین دارای نارضایتی زناشویی است روش: به این منظور از بین جامعه زوجین دارای نارضایتی زناشویی مراجعه‌ ک ننده به مراکز مشاوره دولتی وخصوصی شهرستان خوی، تعداد 106 نفر از زوجین پس از اعمال ملاک‌های ورود و خروج غربال شدند، سپس 90نفر (زن و شوهر) به صورت تصادفی در سه گروه مداخله طرح‌واره‌محور (30 نفر)، سبک زندگی‌محور (30 نفر) و کنترل (30 نفر) گماشته شدند. مداخله‌های طرح‌واره‌محور و سبک زندگی‌محور هر کدام 11 جلسه (5/1 ساعت) برای دو گروه آزمایشی اجرا شدند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکرد و در لیست انتظار قرار گرفت. پس از اتمام مداخله‌ها از هر سه گروه پس‌آزمون گرفته شد و پس از یک ماه پیگیری به عمل آمد. داده‌ها با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله‌های آموزشی طرح‌واره‌محور و سبک زندگی‌محور در ارتقاء سطح بینش شناختی اثربخش هستند. همچنین نتایج نشان داد که مؤلفه‌ی خوداندیشمندی تحت تأثیر مداخله‌های فوق قرار گرفته، اما در مؤلفه‌ی اطمینان به خود تاثیری ایجاد نشده است. مداخله آموزشی طرح‌واره محور در افزایش سطح خود-اندیشمندی زوجین اثربخش‌تر از مداخله سبک زندگی محور بود. نتیجه‌ گیری: مداخله‌های آموزشی طرح‌واره‌محور و سبک زندگی‌محور می‌توانند به عنوان برنامه های مداخله‌ای مقرون به صرفه و آسان و با هدف افزایش سطح بینش زوجین، در دسترس روان‌شناسان و مشاوران خانواده قرار بگیرند.