اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر خشونت خانگی در خشونت علیه زنان؛ مداخله در رابطۀ زوجین ناسازگار ساکن شهر اهواز

Abstract

با توجه به اینکه خشونت یک مسئله جهانـی است و همه اعضای خانواده را درگیر می­کند و به‌نوعی بر کارکرد خانواده تأثیر می­گذارد بسیار مهم است که بر روی راهبردهای درمانی مؤثر که می­توانند نه‌تنها به خانواده بلکه به جامعه نیز کمک کند متمرکز شد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج‌درمانی متمرکز بر خشونت خانگی در خشونت علیه زنان؛ مداخله در رابطۀ زوجین ناسازگار شهر اهواز است. جامعه­ی پژوهش شامل کلیه­ی زوج­های مراجعه­کننده به مراکز مشاوره خصوصی و دولتی شهر اهواز سال 1397 است. نمونه­ی پژوهش شامل 4 زوج (8 نفر) از افراد مراجعه­کننده به این مراکز بوده که با توجه به پرسشنامه­ی خشونت علیه زنان- حاج یحیی، مقیاس سازگاری زوجی و اقرار به خشونت فیزیکی وارد دوره درمان شدند. روش نمونه­گیری در این پژوهش نمونه­گیری هدفمند بوده است از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه­ی چندگانه­ی ناهم‌زمان استفاده‌شده است. پروتکل درمان در دو فاز 18 جلسه مداخله و 5 مرحله خط پایه و پیگیری اول 45 روزه و پیگیری دوم 3 ماهه در مورد تمام شرکت­کننده­ها اعمال شد. آزمودنی­ها قبل از درمان و در جلسات 4-8-12-16-18 و پیگیری 45 روزه و 3 ماهه توسط پرسشنامه­های مذکور مورد تحلیل قرار گرفتند. پاسخ داده­ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نمره‌های آزمودنی‌ها با درصــــد بهبودی کلی (54/55( در پایان درمان و درصـــد بهبودی کلی) 78/56( و سطح معنی‌داری ) 01/0(P< بود. در پایان پیگیری نتایج نشان داد که: زوج‌درمانی خشونت خانگی باعث کاهش خشونت علیه زنان شد.