رمان‌های یکپارچه نگر و زوج‌درمانی: هم سنجی اثربخشی رویکردهای یکپارچه نگر، زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه نگر بر بخشایشگری زوج‌های دچار تعارض زناشویی

Abstract

زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر از جمله درمان‌های یکپارچه‌نگر هستند که بر چرخه‌های منفی تعاملی پایدار در اثر آسیب‌پذیری هیجانی عمیق توجه دارند. پژوهش حاضر با هدف هم‌سنجی اثربخشی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر بر تسهیل بخشش زوج‌های متعارض به انجام رسید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج‌های مراجعه کننده به کلینیک روانشناختی مهرآوران شهر اهواز بود. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند که شامل 6 زوج(12 نفر) از افراد مراجعه کننده به این کلینیک بودند که با توجه به نمره پرسشنامه سازگاری زناشویی جزء زوج‌های پریشان قرار می‌گرفتند. در این پژوهش از طرح تجربی تک‌موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. پروتکل درمانی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر در دو تا چهار مرحله خط پایه، 16 جلسه‌ مداخله 60 دقیقه‌ای و پیگیری دو ماهه اجرا گردید و آزمودنی‌ها به مقیاس بخشش رنجش خاص زناشویی(پالیری، فینچام و رگیالیا،2009) پاسخ دادند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان، نسبت به زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر در متغیر بخشش کارایی بیشتری داشت. میزان بهبودی در متغیر بخشش در گروه متمرکز بر هیجان در مرحله پس از درمان و پیگیری 14/47 و 94/48 درصد و در گروه رفتاری یکپارچه‌نگر در مرحله پس از درمان و پیگیری 40/35 و 92/35 درصد بود. تبیین یافته‌ها حاکی از این بود که زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان نسبت به زوج درمانی رفتاری یکپارچه‌نگر از نظر اندازه تغییر، کلیت و ثبات ارجحیت دارد.