تحلیل توقیت ظهور حضرت مهدی(عج) در روایت ابولبید «بازنمایی ترفند بهائیت در استناد به یک روایت»

Abstract

روایت ابولبید در بیان رمز و راز حروف مقطعه قرآن، به قیام قائمانی هنگام تحقق حروف مقطعه فواتح سور اشاره دارد. در این روایت، ظهور حضرت حجت(عج) را در تحقق «الر» یا «المر» دانسته است. علامه مجلسی در <em>بحار الانوار</em> چند احتمال را در مراد روایت بیان کرده و در کتاب رجعت دچار توقیت احتمالی گشته، سال 1155ق. را سال ظهور احتمالی تعیین می‌کند. از سوی دیگر، این روایت می‌تواند خاستگاهی برای سوءبرداشت‌‌ها باشد؛ چنان‏که فرقه بهائیت به‏وسیله ابوالفضل گلپایگانی، این روایت را دلیلی بر حقانیت ادعای علی‏‌محمد شیرازی ملقب به باب در سال 1260ق دانسته است. راقم این سطور با روش توصیفی ـ تحلیلی درصدد تبیین محتوایی و سندی این روایت است. یافته‏‌های تحقیق نشان می‌‌دهد این روایت که دچار ضعف سند و دلالت است، در امر خطیر امامت (یا نبوت ادعایی) قابل استناد نیست و در صورت استناد، کاملاً مطابق بر حضرت مهدی(عج) است.