اصل آزادی قراردادی با نگاهی به آیه 29 سوره نساء

Abstract

یکی از مهم­ترین دغدغه­های امروز جوامع، ایجاد راه­های هرچه آسان­تر در جهت ارتباط و تعامل در معاملات و قراردادها می­باشد؛ از طرفی عقودی که در زمان شارع وجود داشته، محدود به قالب­های خاص خود می­باشد به‌طوری‌که استفاده از آن­ها در زمان حاضر، زندگی انسان و میزان تعاملات وی را با مشکل روبرو می­سازد. از این رو اصل آزادی قراردادی که سابقه طولانی در معاملات دارد، اهمیت ویژه­ای پیدا می­کند. فقها برای اثبات مشروعیت قراردادهای نوظهور به ادله شرعی گوناگونی تمسک کرده­اند. یکی از مهم­ترین دلایل، آیه شریفه «یا أیّها الّذین آمنوا لا تأکلوا أموالکم بینکم بالباطل إلّا أن تکون تجارة عن تراض منکم» می­باشد. در مقاله حاضر که به شیوه توصیفی-تحلیلی نگاشته شده، مفاد و کلمات آیه مذکور، میزان دلالت و اشکالات وارد شده بر آن نسبت به قراردادهای نوظهور، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که آیه فوق به‌وسیله اطلاق و با تمام بودن معنای واژه­های خود، بر صحت عقود و قراردادهای جدید دلالت می­کند.