تدوین مدل تأثیر سرمایه فکری با نقش میانجی‌گری مدیریت دانش و سرمایه فرهنگی بر عملکرد کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گیلان

Abstract

هدف اصلی این پژوهش تدوین مدل تأثیر سرمایه فکری، با نقش میانجی‌گری مدیریت دانش و سرمایه فرهنگی بر عملکرد کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گیلان بود. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گیلان به تعداد 170 نفر تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تمام شمار، نمونه‌ای به حجم 162 نفری از کارکنان اداره مذکور انتخاب گردید. برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از پرسشنامه‌های سرمایه فکری بونتیس (1998)، مدیریت دانش همتی (1389)، سرمایه فرهنگی بوردیو (2002) و عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت (2003) استفاده گردید. همچنین برای آزمون مدل تحقیق از مدل معادلات ساختاری در نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. <br /> نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه ساختاری (ضریب بتا: 323/0)، سرمایه انسانی (ضریب بتا: 179/0)، سرمایه فرهنگی (ضریب بتا: 205/0) و مدیریت دانش (ضریب بتا: 310/0) تأثیر معناداری بر عملکرد سازمانی داشت، سرمایه ساختاری (ضریب بتا: 304/0) و سرمایه انسانی (ضریب بتا: 236/0) تأثیر معناداری بر مدیریت دانش داشت، سرمایه ساختاری (ضریب بتا: 188/0)، سرمایه انسانی (ضریب بتا: 321/0) تأثیر معناداری بر سرمایه فرهنگی داشت و سرمایه ساختاری (ضریب بتا: 133/0) و سرمایه انسانی (ضریب بتا: 139/0) با تأثیرگذاری مستقیم بر سرمایه فرهنگی و مدیریت دانش به صورت غیرمستقیم بر عملکرد سازمان تأثیر داشت. <br /> با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که برای افزایش عملکرد سازمان‌ها، مطالعه متغیرهای سرمایه فکری، مدیریت دانش و سرمایه فرهنگی مؤثر بود.