بررسی استراتژی عراق در طی جنگ تحمیلی بر علیه جمهوری اسلامی ایران

Abstract

دوران جنگ عراق و ایران یک مقطع مهم و برجسته در تاریخ معاصر ایران محسوب می‌شود. سابقه تاریخی اختلاف و درگیری‌های میان ایران و همسایه غربی‌اش (عثمانی و سپس عراق) حدوداً به هفت قرن قبل باز می‌گردد اما وقوع انقلاب اسلامی در ایران ، یک بار دیگر زمینه چالش و درگیری میان ایران و عراق را مهیا ساخت. نظام سیاسی جدید در ایران که بر اساس اندیشه دینی و انقلابی پایه‌ریزی می‌شد به طور طبیعی درون مایه‌‌ای کاملاً مغایر با منافع ابرقدرت‌ها و حکومت‌های منطقه به ویژه حکومت استبدادی صدام در عراق داشت. نوپایی نظام مستقر در ایران نیز باعث طمع بیشتر رژیم بعثی گردید. به نظر می‌رسد این دلایل و دیگر مسائل سبب شد تا صدام نیروی نظامی خود را به‌کار گیرد و جنگ هشت ساله‌ایی را آغاز کرد که از ابزارهای عراق بسیار فراتر بود. تحقیق حاضر در این راستا در بررسی راهبردها (استراتژی) عراق در سطح ملی، نظامی و عملیاتی با استفاده از نظرات اساتید و کارشناسان مربوط به دفاع مقدس می‌باشد و لذا در این راستا با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی(پیمایشی) و با رویکرد بنیادی- کاربردی به تحلیل در این زمینه پرداخته شد. نتایج این تحقیق این ادعا را دارد که استراتژی عراق در حمله به جمهوری اسلامی ایران در سطح ملی و نظامی در تمام مقطع جنگ به صورت تهاجمی بوده و استراتژی عملیاتی آن نیز به صورت متغییر بوده است.