مدیریت و فرماندهی هاشمی رفسنجانی درجنگ تحمیلی

Abstract

یکی از زوایای مهم و در عین حال کمتر توجه‌شده تاریخنگاری جنگ ایران و عراق، بررسی نقش فرماندهان در مدیریت و تصمیم­گیری­های راهبردی جنگ است. تصمیم­گیری راهبردی در دوره جنگ تحمیلی، یکی از خطیرترین نوع تصمیمات نظامی ـ سیاسی بود که می­توانست بر مسیر انقلاب و نتیجه جنگ تأثیر بگذارد؛ لذا در این تحقیق به نقش مدیریتی و فرماندهی هاشمی رفسنجانی در دو مقطع از جنگ، یکی در سال 1362 به‌عنوان فرمانده­ ادامه‌دهنده والفجر­ها و دیگر جانشین فرمانده کل قوا در سال 1367 پرداخته شد. هدف تحقیق پاسخگویی به این پرسش اساسی است که دلایل و ضرورت انتصاب هاشمی­رفسنجانی از سوی امام­خمینی در دو مقطع از جنگ چه بود و چه تأثیری در تصمیمات راهبردی تداوم جنگ و پذیرش قطعنامه 598 داشت. مدعای پژوهش بر حفظ نظام و حل جنگ از مسیر سیاسی است. روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و شیوه جمع­آوری داده­ها میدانی و اسنادی است.