اثر آرایش کاشت و مقادیر آب در آبیاری قطره ای بر عملکرد سیب زمینی

Abstract

به منظور بررسی اثر سه سطح آب آبیاری در سه آرایش کاشت در آبیاری قطره­ای بر عملکرد سیب­زمینی، آزمایشی به صورت اسپلیت­پلات در قالب بلوک­های کامل تصادفی در سه منطقه مشهد، اردبیل، و دماوند با شرایط آب و هوایی متفاوت طی دو سال متوالی (1382 و 1383) اجرا شد. طرح دارای 9 تیمار شامل سه آرایش کاشت (تیمار B₁: یک ردیف کاشت روی هر پشته با فاصلة 75 سانتی­متر بین ردیف­ها با یک نوار قطره­ای، تیمار B₂: دو ردیف کاشت روی هر پشتة با فاصلة 35 سانتی­متر و یک نوار آبیاری بین آنها (فاصلة لوله­ها یا شیارها 125 سانتی­متر)، و تیمار B₃: دو ردیف کاشت روی هر پشته با فاصلة 45 سانتی­متر و یک نوار آبیاری بین آنها (فاصلة لوله­ها یا شیارها 150 سانتی­متر) و سه سطح 60، 80، و 100 درصد تأمین آب مورد نیاز گیاه بود. نتایج بررسی­ها جداگانه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. از نظر آرایش کاشت در هر سه منطقه، تیمار آرایش کاشت B₂، بیشترین عملکرد کل و عملکرد قابل ارائه به بازار و غده­های 35 تا 55 میلی­متری را دارا بود. همچنین کارایی مصرف آب آبیاری در آرایش کاشت B₂ برتر از دو آرایش کاشت دیگر بود. کاهش سطح تأمین آب آبیاری در زراعت سیب­زمینی، باعث کاهش عملکرد غده و محصول قابل ارائه به بازار شد. تولید غده­های 35 تا 55 و بزرگ­تر از 55 میلی­متری در آبیاری با تامین 100 درصد نیاز آبی در دو منطقة اردبیل و مشهد، نسبت به آبیاری­های دیگر برتری معنی­داری داشت. نتایج مشابهی برای کارایی مصرف آب آبیاری به دست آمد و نشان داد که آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه سیب‌زمینی به روش آبیاری قطره­ای، مناسب و قابل توصیه است.