اثر تیمار دمایی بر ترکیبات زیست‌فعال و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی گوشت و پوست میوه‌ی دو رقم پرتقال خونی مورو و سانگینلو طی انبارداری

Abstract

حفظ کیفیت میوه با استفاده از تیمارهای فیزیکی به جای شیمیایی هدف برخی پژوهشگران و مطلوب مصرف‌کنندگان است. در این پژوهش، اثر تیمار دمایی بر ترکیبات زیست‌فعال و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی گوشت و پوست میوه‌ی دو رقم پرتقال خونی مورو و سانگینلو در مرحله پس از برداشت بررسی شد. میوه‌ها با دمای °C 12 (یک هفته)، °C 20 (سه روز) و °C 30 (دو روز) پیش تیمار شدند و سپس به مدت 60 روز در انبار با سردخانه با دمای °C 5 و رطوبت 85 درصد قرار داده شدند. بعلاوه یک گروه از میوه‌های پیش تیمار نشده در همان شرایط سردخانه به عنوان شاهد و گروهی دیگر در انبار معمولی قرار داده شدند. سپس ترکیبات زیست‌فعال و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌ها طی روزهای صفر، 30 و 60 اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد میزان فنل کل گوشت میوه‌های تیمار دمایی شده تا روز 30 انبارداری در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد ولی در پایان انبارداری میزان آن به پایین‌تر از تیمار شاهد رسید. میزان فلاونوئید کل نیز در پاسخ به تیمارهای دمایی نسبت به شاهد افزایش یافت. تیمارهای دمایی روی میزان آسکوربیک‌اسید و کاروتنوئید کل تاثیر معنی‌داری نداشت، ولی میزان آنتوسیانین ‌کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی را نسبت به شاهد افزایش داد. حداکثر میزان آنتوسیانین در ارقام مورو و سانگینلو به ترتیب با مقدار 23/3 و 57/1 میلی‌گرم در لیتر در دمای °C 30 مشاهده شد. در مجموع، می‌توان استفاده از تیمار دمایی °C 30 (برای دو روز) را برای حفظ و یا افزایش ترکیبات زیست‌فعال پرتقال‌های خونی طی انبارداری توصیه کرد.