مطالعه ترکیبات شیمیایی ازگیل ژاپنی و استخراج پلی‌ساکارید آن به عنوان یک ترکیب ضد‌ اکسایشی

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی ترکیبات شیمیایی میوه و هسته ازگیل­ژاپنی <em>Eriobotrya japonica</em> L. و استخراج پلی­ساکارید و بررسی خواص ضد­اکسایشی آن است. پلی­ساکارید با استفاده از آب گرم استخراج و با اتانول خالص سازی شد. زمان 180 دقیقه و دمای°C 90 شرایط مطلوب استخراج پلی­ساکاریدها بود. همچنین نسبت آب به ماده جامد 1:6 و 10:1 به­ترتیب شرایط بهینه جهت استخراج پلی­ساکارید از میوه و هسته ازگیل بودند. دو روش مهار رادیکال DPPH و رادیکال هیدروکسیل جهت ارزیابی خواص ضد­اکسایشی پلی­ساکارید استخراج شده مورد استفاده قرار گرفت. باندهای مشاهده شده در آنالیز به روش FTIR تأیید کننده وجود پلی­ساکارید به عنوان ترکیب اصلی در عصاره استخراج شده بود. نتایج نشان داد میزان قند کل پلی­ساکارید میوه بیشتر از هسته بود. مقدار عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی موجود در میوه نسبت به هسته بیشتر بود در حالی­که میزان عناصر منیزیوم، منگنز و مس در هسته بیشتر بود. فعالیت ضداکسایشی در هر دو نمونه و در هر دو روش اندازه­گیری متوسط بود. در هر دو نمونه و در تمامی غلظت­ها، فعالیت مهار رادیکال DPPH توسط اسید­آسکوربیک، بالاتر از پلی­ساکارید استخراج شده بود. توانایی مهار رادیکال آزاد هیدروکسیل توسط هر دو نمونه پلی­ساکارید بیشتر از اسید­آسکوربیک بود در حالی­که غلظت 100 پی­پی­ام پلی ساکارید میوه و اسید­آسکوربیک در مهار رادیکال آزاد، با یکدیگر برابر بودند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت پلی­ساکارید، توانایی مهار رادیکال­ها افزایش پیدا نمود و در هر دو آزمون مهار رادیکال DPPH و رادیکال هیدروکسیل توانایی ضد­اکسایشی پلی­ساکارید میوه از هسته بیشتر بود. بر اساس نتایج این تحقیق، پلی­ساکارید میوه و هسته ازگیل ­ژاپنی می­تواند به منظور بهبود کیفیت مواد غذایی و به واسطه داشتن خواص ضداکسایشی قابل قبول به کار گرفته شود.