مبانی تربیتی شهادت در قرآن با نگاهی به تفاسیر فریقین

Abstract

<em>قرآن</em> به عنوان کتاب دینی و کلام خداوندی و منبعی فکری و رفتاری، همواره برای عموم مسلمانان حجت و ملاک اندیشه و عمل بوده و معیار و مبنای تعلیم و تربیت است. از سوی دیگر ایثار، جهاد در راه آرمانها و اصول دینی و شهادت و بذل جان در این مسیر، از افتخارات پیروان اسلام به شمار می‌‌رود. در زمان صدر اسلام که مصادف بود با وقوع جنگهای مسلمانان با کفار، تعداد زیادی از مسلمانان به شهادت رسیدند و کلمات شهید و شهادت در معنای جدید و اصطلاحی (یعنی: قتیل فی سبیل الله) در میان مردم شایع شد و پیامبر اکرم(ص) نیز این واژه‌‌ها را برای کشته‌‌شدگان در راه خدا به کار برد، تا جایی که امروزه از شنیدن این کلمات ذهن انسان به همین معنای جدید متبادر می‌‌شود. مقوله شهادت، تنها کشته شدن و از بین رفتن جسم یک انسان دین‌‌دار نیست، بلکه یک روند هدف‌‌دار و عقلانی است که در ورای آن مبانی تربیتی عمیقی نهفته است. آنچه در این مقاله به آن پرداخته شده، جستاری در مبانی تربیتی شهادت از خلال بررسی آیات <em>قرآن</em> است، به گونه‌‌ای که از دو منظر می‌‌توان به مبانی تربیتی شهادت در <em>قرآن</em> نگریست: منظر اول؛ بیان خصوصیاتی که در <em>قرآن</em> برای شهیدان ذکر گردیده است و می‌‌تواند نقش مؤثری در ایجاد فرهنگ شهادت در جامعه داشته باشد. منظر دوم؛ بیان مصادیق شهیدان در <em>قرآن</em> و نقش تربیتی آنها. در این نوشتار این دو مقوله مورد مداقه قرار می‌‌گیرد.