اثرات میان‌مدت اجرای سه شیوه جنگل‌شناسی بر پراکنش قطری توده‌های جنگلی حوزه شفارود با بکارگیری توابع توزیع احتمال

Abstract

اجرای شیوه‌ های مختلف جنگل‌ شناسی می‌تواند بر روی خواص تود‌ه‌ های جنگلی از جمله ساختار و توزیع قطری درختان اثرگذار باشد. این مطالعه در چهار پارسل از جنگل‌ های سری 14 شفارود در استان گیلان انجام گرفته که در سه پارسل، برش‌ های تک‌ گزینی، پناهی و نواری در بازه زمانی ده ساله صورت گرفته و یک پارسل نیز بدون بهره‌ برداری بوده است. اهداف این مطالعه، بررسی قابلیت توابع مختلف توزیع احتمال شامل وایبول، گاما، لگ‌ نرمال و نمایی برای توصیف پراکنش قطری در پارسل‌ های مورد نظر و مقایسه تغییر توزیع قطری در این توده‌ها پس از اجرای شیوه‌ های مختلف جنگل‌ شناسی در یک دوره ده ساله است. نتایج حاصل از آزمون‌ های کای ­اسکور، کولموگروف- اسمیرنوف و اندرسون- دارلینگ نشان می‌دهد که توزیع‌ های لگ‌ نرمال و نمایی در مقایسه با سایر توابع اکثراً دارای دقت قابل قبول‌ تری هستند. همچنین مقایسه تغییر توزیع قطری در یک بازه زمانی ده ساله نشان می‌دهد که فقط پارسلی که در آن برش نواری انجام گرفته است، در یک دوره ده ساله، از لحاظ توزیع قطری تغییر کرده که ممکن است بیان‌گر به­ هم خوردن ساختار قطری توده در اثر اجرای برش‌ های نواری باشد. توزیع قطری سه پارسل دیگر بعد از دوره مورد نظر تغییر معنی‌ داری نداشته‌ اند.