ارزیابی و سنجش شاخص‌های ذهنی کیفیت زندگی شهری (مورد شناسی: منطقۀ ‌6 شهر تهران)

Abstract

<strong>هدف</strong><strong>مطالعۀ</strong> <strong>حاضر</strong> <strong>سنجش</strong> <strong>کیفیت</strong> <strong>زندگی</strong> <strong>در</strong> <strong>منطقه ‌6 شهر تهران</strong> <strong>با</strong> <strong>استفاده</strong> <strong>از</strong> <strong>شاخص‌های</strong> <strong>ذهنی</strong> <strong>است</strong> <strong>که</strong> <strong>این</strong> <strong>شاخص‌ها در</strong> <strong>قالب</strong> <strong>سه</strong> <strong>قلمرو</strong> <strong>اقتصادی،کالبدی-زیست‌محیطی</strong> <strong>و</strong> <strong>فرهنگی-اجتماعی</strong> <strong>تدوین</strong> <strong>و</strong> <strong>مورد</strong> <strong>ارزیابی قرار</strong> <strong>گرفته‌اند. روش</strong> <strong>تحقیق</strong> <strong>به‌صورت</strong> <strong>توصیفی-تحلیلی</strong> <strong>بوده است.</strong> <strong>جامعۀ</strong> <strong>آماری</strong> <strong>در</strong> <strong>این</strong> <strong>پژوهش</strong> <strong>ساکنان</strong> <strong>منطقۀ ‌6 شهر تهران</strong> <strong>بوده‌اند. حجم نمونه‏گیری به‌طور تصادفی ساده انجام شده و برای برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران با احتمال 95 درصد صحت استفاده شده است که حجم نمونه 383 نفر برآورد شده و برای گردآوری داده‌‌ها از پرسشنامه استفاده شده است. به</strong> <strong>همین</strong> <strong>دلیل در</strong> <strong>این</strong> <strong>پژوهش</strong> <strong>به‌منظور</strong> <strong>دستیابی</strong> <strong>به</strong> <strong>قضاوتی</strong> <strong>صحیح،</strong> <strong>از</strong> <strong>10</strong> <strong>شاخص</strong> <strong>در</strong> <strong>سه قلمرو</strong> <strong>اقتصادی،</strong> <strong>کالبدی-زیست‌محیطی</strong> <strong>و</strong> <strong>فرهنگی-اجتماعی</strong> <strong>استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌‌دهد، ‌رضایت‌مندی شهروندان از کیفیت زندگی شهری در منطقۀ ‌6 در وضعیت نامطلوبی قرار دارد و شاخص‌های دسترسی و حمل‌و‌نقل با میزان بتای 234/0، شاخص تسهیلات خدماتی با میزان بتای 172/0 و شاخص زیبایی‌شناختی با میزان بتای 167/0، تأثیر‌گذارترین شاخص‌ها بر کیفیت زندگی شهری هستند. طبق نتایج، بین ویژگی‌های فردی، (سن، جنس، میزان تحصیلات) و سطح</strong><strong>کیفیت زندگی رابطۀ معناداری وجود دارد و میزان ‌رضایت‌مندی زنان از کیفیت زندگی، بیشتر از مردان است که با افزایش میزان تحصیلات، کیفیت زندگی نیز افزایش پیدا می‌‌کند. همچنین بین دو متغیّر سن و کیفیت زندگی، روابط به‌صورت معنادار و معکوس است، به این صورت که با افزایش میزان سن، کیفیت زندگی کاهش پیدا ‌می‌کند.</strong>