ارزیابی شاخص‌‌‌های حکمروایی مطلوب شهری با رویکرد مدیریت محله‌‌محور (مورد شناسی: محلات شهر همدان)

Abstract

<strong>امروزه رویۀ غالب عملکردی در برنامه‌‌ریزی شهرهای کشور ما، بیشتر حرفه و تکنیکی است که از سوی بخش دولتی مستوفی می‌‌شود و حلقۀ گم‌‌شدۀ آن مشارکت جامعۀ مدنی و بخش خصوصی در ادارۀ امور شهری است. در این راستا بهترین الگو درجهت رفع نقیصۀ فوق، تحقق حکمروایی مطلوب شهری است که می‌‌توان تشکیل نهادهای مردمی ازجمله مدیریت محله‌‌محور را از آن قبیل به‌شمار آورد؛ ازاین‌‌رو هدف این پژوهش، ارزیابی شاخص‌‌های حکمروایی مطلوب شهری با رویکرد مدیریت محله‌‌ است. تحقیق با رویکرد توصیفی- تحلیلی و مبتنی‌بر داده‌‌های پرسشنامه‌‌ای است که به روش اسنادی و پیمایشی صورت گرفته است. جامعۀ آماری آن شهروندان محلات مدرس، الوند و کوچه‌‌مشکی (63221 نفر) شهر همدان است که حجم نمونه براساس مدل کوکران 382 نفر به‌دست آمده است. مطابق با نتایج آزمون </strong><strong>ANOVA</strong><strong>و </strong><strong>TUKEY</strong><strong>مشخص شد که شاخص‌‌های شفافیت، عدالت، اثربخشی و کارایی در محلات شهر همدان، بیشترین میزان عملکرد را در مطلوبیت حکمروایی شهری دارند. همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل تشخیص نیز بیانگر توان بیشتر شاخص‌‌های قانونمندی، عدالت و اثربخشی در پیش‌‌بینی میزان مطلوبیت حکمروایی شهری در محلات شهر همدان است. </strong><strong>همچنین به‌منظور دستیابی به حکمروایی مطلوب در این محلات، بازتنظیم قوانین مصوب در رابطه با مدیریت محله-محور با تأکید بر شاخص‌‌های پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری و شفافیت پروژه‌های عمرانی در محلات به‌منظور آگاه‌سازی شهروندان و استفاده از مشارکت آن‌ها در طرح‌ها و پروژه‌ها ضروری است.</strong>