بررسی نگرش روستاییان به مقولۀ مشارکت در روستاها با هدف کاهش محرومیت در شهرستان رومشگان

Abstract

<strong>مشارکت مردمی در سطوح مختلف یکی از راهبردهای کاهش محرومیت جامعۀ روستایی در ابعاد مختلف به‌شمار می‌‌رود و می‌تواند نقش مؤثری در افزایش آگاهی مردم در ارتباط با حقوق مدنی و شهروندی به‌منظورِ دخالت در مدیریت روستاها، امور نهادها و دفاع از حقوق مردم روستایی به‌دنبال داشته باشد. در این مقاله تلاش شد تا نگرش مردم و مدیران روستایی نسبت‌به مشارکت مردمی در سطوح مختلف مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه، ازنظرِ هدف، کاربردی و ازنظرِ روش، توصیفی- تحلیلی و همبستگی است که بخش عمده‌‌‌ای از داده‌‌های آن براساسِ مطالعات میدانی (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) و با روش نمونه‌‌گیری تصادفی (320 نفر نمونه در سطح منطقه) گردآوری شده‌است. یافته‌‌های مطالعه براساسِ نتایج به‌دست آمده از آزمون‌‌های همبستگی پیرسون نشان می‌‌دهد که ارتباط معنی‌داری بین همۀ شاخص‌‌های موردنظر وجود دارد؛ ولی در اکثر مؤلفه‌ها کمتر از حد مطلوبیت عددی (3) موردنظر ارزیابی ‌شده‌است. همچنین در توزیع فضایی رابطه بین سطوح مشارکت مردمی و کاهش محرومیت جامعه فقط در دو روستای ولیعصر و رشنوده همبستگی مستقیم و نسبتاً کاملی ازلحاظِ ابعاد مشارکت در محدودۀ موردمطالعه وجود دارد و در دیگر روستاها ضعیف برآورد شده‌است؛ بنابراین با توجه به یافته‌‌ها، راهکارهایی شامل ایجاد تشکل‌‌های مردمی مرتبط با آموزش مردم در‌جهتِ کاهش محرومیت جامعۀ روستایی، ایجاد بسترهای اجتماعی- فرهنگی موردنیاز برای بالا‌بردن میزان مشارکت مردم در ابعاد مختلف توسعۀ روستایی، ایجاد انگیزه برای شرکت خودجوش مردمی در تهیه، تصویب و اجرای طرح‌‌ها و غیره پیشنهاد شده‌است.</strong>