تحلیل کارکردهای خانه‌های نوساز روستایی مورد شناسی: روستای پل بابا‌حسین

Abstract

<strong>طی چند دهه‌ی اخیر با افزایش گرایش روستاییان به نوسازی خانه‌ها و اقدامات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در این راستا، شاهد تعدیل بسیاری از کارکردهای مسکن سنتی روستایی بوده‌ایم. عوامل متعددی در این امر دخیل بوده که بحث مقاوم‌سازی مساکن روستاییان از منظر مسئولین و نیز نوگرایی و تغییر نیازهای روستاییان از جمله عوامل مهم و تاثیرگذار بر نوسازی مساکن روستایی منطبق با الگوهای شهری بوده است. تغییر کارکرد خانه‌های روستایی بر زندگی روستاییان اثرات همه جانبه‌ای برجای گذاشته و نیازهای جدیدی برای سکنه به وجود آورده است. روستاییان بر اساس نیازهای تعریف شده چارچوب جدیدی برای زندگی رقم زده که در نتیجه‌ی تغییر رفتار مبتنی بر آن، زندگی خود و جامعه‌ی شهری وابسته به خود را تحت تاثیر قرار داده‌اند. لذا بررسی کارکردهای مسکن نوساز و نیازهای به وجود آمده در این راستا حائز اهمیت است</strong><strong>. </strong><strong>از این رو در تحقیق حاضر به بررسی کارکردهای مساکن نوساز در روستای پل باباحسین پرداخته شد. رویکرد کلی تحقیق حاضر کیفی، روش گردآوری داده‌ها توصیفی و روش تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل محتوای ادراکی و ارتباطی انجام شد. جامعه ی مورد مطالعه شامل روستاییانی بود که خانه</strong><strong>‌</strong><strong>های خود را نوسازی کرده بودند. از روش نمونه‌گیری به صورت هدفهمند و گلوله برفی استفاده گردید. بر اساس اشباع تئوریک 52 نفر از افرادی که خانه‌های خود را نوسازی کرده اند مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد مهم‌ترین کارکردهای فیزیولوژیکی، اجتماعی، روانی-فردی و معیشتی خانه‌های نوساز در روستای پل بابا‌حسین به ترتیب عبارتند از: تامین امکانات رفاهی، تامین منزلت اجتماعی و عزتمندی اجتماعی، تامین حس آرامش و محل نگهداری ادوات و محصولات کشاورزی.</strong>