مکان‌یابی اسکان موقت با استفاده از فازی‌سازی متغیرها و فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی در محیط GIS مورد شناسی: شهر میبد

Abstract

<strong>با‌توجه ‌به اهمیت بسیار بالای مقولۀ سرپناه برای بشر، پیش‌بینی مکان‌هایی برای اسکان موقت آسیب‌دیدگان حوادث، امری اجتناب‌ناپذیر است. شهر میبد با پیشینۀ تاریخی و دارای شبکۀ معابر باریک، در پهنه با درجه خطر نسبتاً زیاد قرار گرفته است. یکی از مهمترین وظایف برنامه‌ریزان بخش مدیریت بحران، پیش‌بینی‌های جدی برای اسکان اضطراری است؛ چرا که انسان آسیب‌دیدۀ بدون سرپناه متعارف در آستانۀ آسیب‌های جدی جسمی، روحی و روانی است. با‌توجه‌ به ماهیت مکانی این موضوع و ماهیت فازی پارامترها و رویارویی با فاکتورهای زیاد در‌جهت تصمیم‌گیری، می‌توان از تلفیقی از GIS و منطق فازی به‌همراه روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره به‌منظور اخذ تصمیم بهینه که منجر به تعیین نواحی امید‌بخش اسکان موقت می‌شود، استفاده کرد. آمار و اطلاعات لازم، به‌صورت کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری و تصاویر ماهواره‌ای منطقۀ مورد مطالعه در نقشۀ شهر میبد بهنگام‌سازی شد. هدف از این پژوهش، بیان روشی کارآمد، منعطف، منطقی و قوی برای مکان‌یابی اسکان موقت با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی⁴ در شهر میبد است. در این پژوهش، ابتدا مؤثرترین پارامترها انتخاب و به‌وسیلۀ فرایند سلسله‌مراتبی5 و با استفاده از منطق فازی، مکان‌های اسکان موقت استخراج گردید، سپس به مقایسه و اولویت‌بندی مناطق پیشنهادی پرداخته شد و سایت‌های مورد نظر رتبه‌بندی و بهترین سایت از بین گزینه‌های انتخابی مشخص گردید. در روش AHP شش مکان با اهمیت نسبی «بسیارمناسب» و با مجموع مساحت 347071 متر مربع و شش مکان با اهمیت نسبی «مناسب» و با مجموع مساحت 384369 متر مربع به‌عنوان بهترین مکان‌ها برای مکان‌یابی اسکان موقت، مشخص شد. پارک بهاران و اراضی بایر جنوب شرقی ورزشگاه فرمانداری برای اسکان موقت با اهمیت نسبی «بسیارمناسب» در روش فازی، تعیین گردید.</strong>