بررسی میزان مشارکت شهروندان در مدیریت پسماند خانگی مورد شناسی: شهر مشهد

Abstract

در حال حاضر مشارکت شهروندان در امور شهری تا حدودی به دلیل ضعف قوانین مدیریتی و عدم آشنایی مردم در ادارۀ امور شهرها هنوز نتوانسته چندان خودنمایی نماید. بر‌این اساس، هدف از انجام این پژوهش، شناسایی میزان مشارکت شهروندان در مدیریت پسماندهای خانگی است. در راستای اجرای این هدف، از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی استفاده و اطلاعات به روش اسنادی و میدانی گردآوری شده ‌است. جامعۀ آماری پژوهش را شهروندان شهر مشهد در سال 1392 تشکیل می‌دهند که از میان آن‌ها و بر اساس فرمول نمونه‌گیری کوکران، نمونه‌ای به حجم 322 نفر سرپرست خانوار به روش تصادفی ساده انتخاب و با توجه به تعداد خانوارها در هر یک از نواحی شش‌گانه، اقدام به توزیع پرسشنامه شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان داد که بین پایگاه اجتماعی– اقتصادی شهروندان و میزان مشارکت در مدیریت پسماندهای خانگی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون آماری کروسکال‌والیس نشان داد که بین نواحی مختلف شهر از نظر میزان مشارکت در مدیریت پسماندهای خانگی تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری که بیشترین میزان مشارکت شهروندان در مدیریت پسماند خانگی در تمامی مؤلفه‌ها مربوط به ناحیۀ دو از منطقۀ یک و کمترین میزان مشارکت مربوط به ناحیه دو از منطقۀ پنج است. نتایج بررسی‌ها به منظور شناسایی عوامل مؤثر بر مشارکت نشان داد که عواملی از جمله رضایت، اعتماد، آگاهی، تعلق خاطر به مکان باعث تفاوت ناحیۀ دو منطقۀ یک با سایر نواحی مورد مطالعه از نظر میزان مشارکت شده است. نتایج نشان می‌دهد که بین متغیرهایی مانند نوع شغل، سطح تحصیلات، میزان هزینۀ خانوارها، جنسیت و نوع مالکیت با میزان مشارکت در مدیریت پسماندهای خانگی رابطۀ معنادار وجود دارد. همچنین رابطۀ گروه‌های سنی با میزان مشارکت شهروندان در مدیریت پسماندهای خانگی با استفاده از آزمون اسپیرمن معنادار نشد.