تدوین راهبردهای باززنده سازی بافت قدیم شهر سمنان با استفاده از تکنیک های FAHP‌و SWOT

Abstract

سیری گذرا بر سیمای شهر سمنان، بافت‌های قدیمی با ارزشی را به نمایش می گذارد که همگی در گذشته نه چندان دور، از تحرک، نشاط و سرزندگی مطلوب برخوردار بودهاند.‌ کم توجهی به برنامه‌های ساماندهی و احیای بافت‌های قدیم در طول سالیان متمادی سبب شده تا آنها رونق، کارایی و فعالیت پیشین را از دست داده و به‌عنوان بافت مسئله‌دار و چالش برانگیز در سیستم شهری مطرح گردند. در همین راستا مقاله حاضر با هدف تدوین و اولویت‌بندی راهبردهای باز زنده‌سازی بافت قدیم تدوین شده است. پژوهش حاضر در زمرۀ تحقیقات توصیفی-‌پیمایشی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش را خبرگان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، شهرداری سمنان و تنی چند از اساتید رشتۀ جغرافیا تشکیل داده‌اند. در گام اول شاخص‌های مناسب سنجش مؤلفه‌های باز زنده‌سازی احصاء و در گام دوم جهت تعیین نقاط ضعف، قوت، تهدید و فرصت شاخص‌ها توسط آزمون t استیودنت مورد سنجش و بررسی قرار گرفتند. سپس راهبردهای مؤثر باز زنده‌سازی بافت قدیم توسط تکنیک SWOT تدوین و با کمک تکنیکFAHP اولویت‌بندی شد. در این راستا و جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامۀ محقق ساخته در قالب طیف لیکرت و مقایسات زوجی استفاده شد. نظرات اساتید و استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، روایی محتوا و سازه، ابزار سنجش را تأیید نمود. همچنین ضریب پایایی 0.856 برای ابزار سنجش محاسبه شده است که میزان مناسبی است. نتایج نهایی حاصله از تکنیک FAHP نشان می‌دهد سه راهبرد بازنگری در سیاست‌های اطلاع رسانی از جمله برگزاری کارگاههای آموزشی و اطلاع رسانی به مردم و بازاریان و سرمایه گذاران در خصوص فرصت‌های سرمایه‌گذاری، آموزش به ساکنان بافت قدیم در خصوص نحوه نگهداری و حفظ محل سکونت خود و تهیه نقشة جامع زیر ساخت‌ها جهت هماهنگی ارائه خدمات مؤثرترین راهبردهای باز زنده‌سازی بافت قدیم شهر سمنان هستند.