نمایش مختصر رکورد

ارزیابی گردشگری پایدار روستایی مورد شناسی: بخش سامان- شهرستان شهرکرد

dc.contributor.authorاکبری سامانی, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorبدری, دکتر سیدعلیfa_IR
dc.contributor.authorسلمانی, دکتر محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T10:01:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T10:01:47Z
dc.date.available1399-07-09T10:01:47Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T10:01:47Z
dc.date.issued2014-01-21en_US
dc.date.issued1392-11-01fa_IR
dc.date.submitted2014-02-18en_US
dc.date.submitted1392-11-29fa_IR
dc.identifier.citationاکبری سامانی, ناهید, بدری, دکتر سیدعلی, سلمانی, دکتر محمد. (1392). ارزیابی گردشگری پایدار روستایی مورد شناسی: بخش سامان- شهرستان شهرکرد. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای, 3(9), 29-48. doi: 10.22111/gaij.2014.1387fa_IR
dc.identifier.issn2345-2277
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22111/gaij.2014.1387
dc.identifier.urihttps://gaij.usb.ac.ir/article_1387.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/373470
dc.description.abstractدر عصر حاضرگردشگری به طور اعم و پایداری گردشگری به طور اخص در مناطق توریستی شهری و روستایی، به یکی از مهم­ترین مباحث در محافل علمی و آکادمیک جهان تبدیل شده است. ارزیابی وضعیت حاضر و نحوۀ پیشرفت به سوی پایداری گردشگری بخصوص در نواحی روستایی، باعث توسعۀ روستایی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، کالبدی- محیطی و نهادی می­گردد. از طرفی رسیدن به پایداری در ابعاد مختلف آن مستلزم وجود سنجه­ها، شاخص­ها و الگوهای صحیح جهانی گردشگری در جهت ارزیابی و تبیین وضعیت پایداری گردشگری است. بنابراین استفادۀ بهینه از شاخص­ها در زمینۀ توسعۀ گردشگری روستایی می­تواند نقش مهمی در متنوع سازی اشتغال،کاهش تفاوت­های درآمدی بین روستاییان و شهرنشینان، کاهش مهاجرت و توسعۀ زیرساخت­ها و رضایت ساکنان محلی و افزایش سطح زندگی بشود. از این رو در تحقیق حاضر نیز پرسش اصلی این است که شاخص­های پایدار گردشگری در نواحی روستایی بخش سامان، به لحاظ اقتصادی،اجتماعی- فرهنگی، محیطی- کالبدی و نهادی که منجر به ایجاد پایداری گردشگری در محیط روستایی می­شوند، کدامند؟ بدین منظور پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و از نوع پیمایشی است و با تهیۀ پرسشنامه از دیدگاه دو گروه خانوار روستایی و مسوولان استفاده شده است. جامعۀ آماری بخش سامان دارای 23 روستا است که 8 روستا با 2848 خانوار با توجه به پتانسیل­ها و جاذبه­ها و موقعیت جغرافیایی آنها، 150خانوار (حدود 5 درصد از مجموع کل خانوارهای هر روستا به شرطی که تعداد نمونه­ها کمتر از 15 مورد نباشد) به عنوان نمونۀ آماری جامعۀ محلی و تعداد 20 نفر از مسوولان انتخاب شده­اند. در این پژوهش پس از تکمیل پرسشنامه و سنجش اعتبار سازه­ای با روش تحلیل عاملی و آزمونKMOو در نهایت پایایی پرسشنامه با آزمون آلفای کرونباخ، از حدود 124 شاخص به شیوۀ دلفی در قالب چهار فرضیۀ اصلی انتخاب شد و با استفاده از روش­های آماری همبستگی، کندال b,c، گاما، اسپیرمن در بستۀ آماری SPSSو نرم­افزار EXCELمورد بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته­های تحقیق، از مجموع 42 شاخص اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، محیطی- کالبدی و نهادی مورد مطالعۀ گردشگری پایدار روستایی، 8 شاخص از دیدگاه مردم و 15 شاخص از دیدگاه مسوولان تأیید شدند. در عین حال، با تحلیل نظرات دو دیدگاه، همگرایی (همسانی) در 25 شاخص و واگریی (ناهمسانی) در 17 شاخص مشاهده شده است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه سیستان و بلوچستانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ایfa_IR
dc.relation.ispartofGeography and Territorial Spatial Arrangementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22111/gaij.2014.1387
dc.subjectگردشگریfa_IR
dc.subjectگردشگری روستاییfa_IR
dc.subjectارزیابیfa_IR
dc.subjectشاخص¬های پایداریfa_IR
dc.titleارزیابی گردشگری پایدار روستایی مورد شناسی: بخش سامان- شهرستان شهرکردfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار دانشکده جغرافیا و عضو قطب علمی برنامه¬ریزی روستایی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکده جغرافیا و عضو قطب علمی برنامه¬ریزی روستایی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue9
dc.citation.spage29
dc.citation.epage48


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد