کاربرد استاندارد محتوایی (دی.اِی.سی.اس.) در توصیف و سازماندهی اسناد آرشیوهای رقمی

Abstract

هدف: هدف این مقاله، بحث دربارۀ کاربرد فراداده در توصیف و سازماندهی اطلاعات و اسناد آرشیوهای رقمی، و تشریح مبسوط استاندارد محتوایی (دی.اِی.سی.اس.) در توصیف اشیای محتوایی موجود در آرشیوهای رقمی است. <br />روش/رویکرد پژوهش: این پژوهش به روش کتابخانه‌ای انجام شده است. در این مقاله، بر اساس دستنامه‌ای که توسط انجمن کتابداران آمریکا در سال 2004 برای آرشیوها تهیه شده، و بر اساس بخش‌ها و ساختار استاندارد محتوایی، عناصر هسته‌ای برای توصیف هریک از موجودیت‌ها و اشیای محتوایی موجود در آرشیوهای رقمی ارائه می‌گردد. <br />ارزش پژوهش: با توجه به اینکه پژوهش‌های کمی پیرامون استانداردهای محتوایی و نقش آن‌ها در سازماندهی اشیای محتوایی آرشیوهای رقمی صورت پذیرفته است؛ در مقالۀ حاضر، سعی شده است با معرفی استاندارد محتوایی و ارائۀ جدول عناصر هسته این استاندارد برای توصیف موجودیت‌ها و اشیای محتوایی آرشیوها، آرشیوها در بازیابی و مبادلۀ موجودیت‌های آرشیوی خود با موجودیت‌های آرشیوهای دیگر دچار مشکلات کمتری شوند. <br />یافته‌ها: بر اساس یافته‌های پژوهش، دی.اِی.سی.اس.، یکی از استانداردهای محتوایی در حوزۀ آرشیو است که مجموعه قوانینی برای توصیف مواد آرشیوی، اسناد شخصی، و مجموعه‌های نسخه‌های خطی (اِی.پی.پی.ام.) و همۀ انواع اشیای محتوایی با تاکید بر دنیای رقمی فراهم می‌کند. <br />نتیجه‌گیری: استانداردها با تامین سامانه‌ای موثر و منسجم جهت آرشیوها و آرشیوداران، باعث ایجاد هماهنگی لازم در میان مجموعه‌های مختلف اطلاعاتی می‌شوند.