تبیین سازه‌‌های روانی مؤثر بر درک خطر مروجان و کارشناسان ترویج کشاورزی استان خوزستان نسبت به تغییرات آب و هوایی

Abstract

تغییرات آب‌وهوایی می‌تواند تولید محصولات کشاورزی و دسترسی به مواد غذایی را به خطر اندازد. سازگاری، گزینه‌ای مناسب برای کاهش آسیب‌پذیری نسبت به اثرات منفی تغییرات آب‌وهوایی است. ترویج کشاورزی به عنوان یک منبع اطلاعات و منبع مشاوره کشاورزان، سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مروجان و کارشناسان کشاورزی از دست‌اندرکاران اصلی آموزش کشاورزان در مورد نحوه سازگاری هستند. با این حال اگر کارشناسان مسئله‌ای را به عنوان خطر درک نکنند، در مقابله با آن اقدامی نخواهند کرد. لذا هدف این تحقیق بررسی میزان درک خطر کارشناسان ترویج و عوامل موثر بر آن در رابطه با تغییرات آب‌وهوایی بود. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه‌ی جمع‌‌آوری داده‌ها، پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، 400 نفر از مروجان و کارشناسان ترویج استان خوزستان بودند که از میان آنان نمونه‌ای 240 نفری بر اساس جدول کرجسی- مورگان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب گردید. نتایج نشان داد، درک خطر مروجان و کارشناسان ترویج، رابطه آماری معنی‌داری با اعتماد به رسانه‌ها، نگرش‌های زیست‌محیطی، مسئولیت-پذیری، اثربخشی درک شده و فاصله روانی دارد. همچنین متغیرهای اعتماد به رسانه‌ها و متخصصان، نگرش‌های زیست‌محیطی و مسئولیت-پذیری به طور مثبت و متغیر اثربخشی به طور منفی درک خطر را تحت تأثیر قرار می‌دهند..