بررسی و تحلیل ارتباط فضایی خشکسالی‌ها با دبی حوضه‌ی آبی قزل‌اوزن

Abstract

<strong>خشکسالی یکی از مخاطرات طبیعی و خطرناک است که بطور دوره­ای در اثر کمبود رطوبت ناشی از کاهش میزان بارندگی به وقوع می­پیوندد. در این مقاله سعی بر آن است که خشکسالی‌های فراگیر حوضه‌ی آبی قزل­اوزن در دو دهه­ی اخیر مورد مطالعه قرار گیرد. برای دست­یابی به اهداف تحقیق، از داده­های ایستگاه­های اقلیمی با طول دوره­ی آماری 21 ساله (1370-1390) استفاده گردید. در گام نخست ویژگی­های عمومی بارش و دبی حوضه مورد بررسی قرار گرفت. </strong><br /> <strong>در مرحله­ی بعد با استفاده از نرم­افزارهای </strong><strong>Matlab</strong><strong>، </strong><strong>Excel,Gis</strong><strong>و </strong><strong>Surfer</strong><strong>سایر محاسبات صورت گرفت، سپس بر اساس شاخص موران نمایه­ی </strong><strong>I</strong><strong>، نقشه­های توزیع مکانی فراوانی، احتمال وقوع و الگوی خودهمبستگی فضایی خشکسالی دبی و بارش ترسیم گردید. بررسی­ نقشه­های خشکسالی حاکی از این است که؛ بین خشکسالی دبی با بارش منطقه قزل­اوزن رابطه­ی معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل الگوی خودهمبستگی فضایی موران حاکی از آن است که آثار خشکسالی‌های دبی و بارش بیشتر در نیمه­های جنوبی حوضه تشکیل الگوی بالا را داده است، این در حالی می­باشد که در سایر نواحی رابطه خشکسالی‌های دبی و بارش از یک الگوی تصادفی پیروی می‏کند.</strong>