شناسایی پهنه¬های سیلابی و ویژگی¬های فیزیوگرافی و کمّی حوضه¬ی آبریز دامن با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور

Abstract

حوضه­ی آبریز دامن با مساحت3437 کیلومترمربع در جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. در این تحقیق برای تعیین و مشخص نمودن خصوصیات حوضه­ی آبریز دامن مانند تعداد زیر حوضه­ها و نوع آنها، مساحت و محیط، شکل، شیب و زمان تمرکز ضمن بهره­گیری از روشی نوین، با استفاده از توابع تحلیلی GIS و مدل رقومی ارتفاع(DEM) به مقایسه­ی آن با روش­های سنتی پرداخته شده است. تصاویر سنجنده ETM+با داشتن اطلاعات باندی در طیف طول موج مرئی، نواحی در معرض سیل را به­دلیل وجود پوشش گیاهی ضعیف و نیز رسوبات جدید در تراس­های رودخانه­ای تفکیک می­نماید. در این تحقیق ترکیب­های باندی مختلف از تصاویر لندست ETM+برای حوضه و رودخانه دامن تهیه شد. بدین منظور روش­های مختلف هیبریدی (نظارت نشده و چشمی) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق گویای این واقعیت است که بهره­گیری ازتصاویر ماهواره­ای برای مناطقی که فاقد آمار و اطلاعات کافی در خصوص پدیده سیل است بسیار مفید بوده و با تفسیر تصاویر با وضوح بالا می­توان پهنه­های آسیب­پذیر از سیل را شناسایی و طبقه­بندی نمود.