تحلیل روند سامانه‌‌های بندالی نیمکرۀ شمالی

Abstract

<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> سامانه‌های بندالی به عنوان یک پدیدۀ همدید تأثیر زیادی بر نوسان‌ سایر عناصر اقلیمی به ویژه دما و بارش دارند. از این رو در این پژوهش آشکارسازی روند تغییرات سامانه‌های بندالی مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا سامانه‌های بندالی با نمایه‌ی TM در دوره‌ی 2012-1951 با تفکیک زمانی 6 ساعته و تفکیک مکانی5/2 ×˚5/2 جغرافیایی برای تراز 500 هکتوپاسکال شناسایی و فراوانی آن‌ها در تداوم‌های 1 تا 47 مشاهده‌ای مشخص گردید. سپس با کمک آزمون ناپارامتری من-کندال روند تغییرات آن‌ها شناسایی شد. نتایج نشان داد فراوانی رخداد سامانه‌های بندالی در اقیانوس آرام، اروپا، آسیا و ایران روند افزایشی و در اقیانوس اطلس و آمریکا روند کاهشی دارد. این روندها در 51 طول جغرافیایی با تداوم‌های 1 تا 8 مشاهده‌ای روند معنادار داشته که از این مجموعه در 26 طول روند مثبت و در 25 طول روند منفی است. هم-چنین نتایج روندیابی فصلی بیانگر معناداری این رخدادها در7 ماه از ژوئن تا اکتبر، دسامبر و مارس صرفاً بر روی برخی از طول‌های جغرافیایی در محدوده‌های اطلس، آرام و آمریکا می‌باشد که در محدوده‌ی اطلس در ماه‌های ژوئن، سپتامبر و دسامبر روند کاهشی و در اکتبر و مارس روند افزایشی، در محدوده‌ی آمریکا در ماه‌های ژوئن، جولای، سپتامبر و اکتبر روند کاهشی و در محدوده‌ی آرام در ماه‌های جولای تا اکتبر روند افزایشی مشاهده شد. در اروپا، آسیا و ایران نیز بیش‌تر ماه‌ها روندها افزایشی ولی بر روی هیچ طول جغرافیایی روند معنادار مشاهده نشد.