بررسی پراکندگی جغرافیایی بارش در ایران به روش تحلیل عاملی دوران یافته
(ندگان)پدیدآور
مسعودیان, سید ابوالفضل
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
تحلیل عاملی دوران یافته ابزار سودمندی برای شناسایی پهنههای پربارش و تفکیک آنها از قلمروهای کمبارش است. با این حال تاکنون در ایران در پژوهشهای اقلیمی اقبال چندان زیادی از بکارگیری این روشهای آماری و روشهای مشابه آن انجام نپذیرفته است. در این بررسی که به روش تحلیل عاملی دوران یافته انجام گرفت آشکار گردید که در ایران سه قلمرو پربارش وجود دارد. در هر یک از این سه قلمرو مکانیسمهای مختلف بارشی فعال هستند. مهمترین قلمرو پربارش ایران کرانههای خزر است که سیستمهای بارانزا در آن طی تابستان و پاییز فعالند. دومین قلمرو پربارش ایران رشتهکوه زاگرس است که فعالیت سیستمهای بارانزای آن در زمستان است. سرانجام سومین قلمرو پربارش آذربایجان و شمال خراسان است که در بهار بارش بیشتری دریافت میکند.
کلید واژگان
تحلیل عاملی دوران یافتهپراکندگی بارش
پهنهبندی
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2003-03-211382-01-01
ناشر
دانشگاه سیستان و بلوچستانشاپا
1735-07352676-7991



