بررسی آثار اعتبارات خرد بر توانمندسازی اقتصادی فقرای روستایی مطالعه موردی : دهستان غنی بیگلو، شهرستان زنجان

Abstract

مکاتب مختلف توسعه، سرمایه‌گذاری را از اصول بنیادین خود قلمداد می‌کنند. وجود سرمایه امکان بهره‌برداری و بهره‌وری از محیط پیرامون را فراهم می‌کند و به خصوص در نواحی روستایی، می‌تواند توسعه‌ی پایدار را به همراه داشته باشد. امروزه جهت دستیابی به پارادایم توسعه‌ی پایدار روستایی، برنامه‌ریزان روستایی بیش از هر چیز بر توانمندسازی گروه‌های هدف (فقیران، زنان بی‌سرپرست، کارگران بی‌زمین و کشاورزان خرده‌پا و غیره) تاکید و اعتقاد دارند فقر در حال حاضر مهم‌ترین تهدیدکننده‌ی محیط زیست می‌باشد. در طیّ سه دهه اخیر رویکرد اعتبارات خرد با هدف دسترسی فقرای روستایی به منابع مالی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه اجرا و نتایج موفقیت‌آمیزی را به همراه داشته است. مقاله‌ی حاضر در پی پاسخگویی به این سؤال است که اعطای این اعتبارات تا چه میزان بر توانمندسازی اقتصادی فقرای روستایی مؤثر بوده است. شناسایی میزان تأثیرات این راهبرد بر توانمندسازی اقتصادی فقرای روستایی هدف مقاله‌ی حاضر می‌باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه) می‌باشد. جامعه‌ی آماری تحقیق حاضر شامل روستاهای دهستان غنی بیگلو می‌باشد که از بین 33 روستای این دهستان 4 روستا با استفاده از روش نمونه‌گیری احتمالی طبقه‌بندی و ساده انتخاب و پرسشنامه‌ها از میان تمام خانوارهای دریافت‌کننده اعتبارات تنظیم گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات هم از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آماره t تک‌نمونه‌ای، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیّره) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد، این اعتبارات نتوانسته است توانمندسازی اقتصادی فقرای روستایی را در پی داشته باشد، اما رابطه‌ی معناداری میان افزایش میزان اعتبارات و بهبود شاخص‌های توانمندسازی اقتصادی وجود دارد.