ارزیابی ژئوشیمیایی منابع آب منطقه زیرراه استان بوشهر از دیدگاه کشاورزی و توصیه کشت مطلوب براساس آب موجود

Abstract

یکی از ویژگی‌های نواحی خشک و نیمه‌خشک، سدیمی بودن خاک و منابع آبی است که برای آبیاری مصرف می‌شود. از این رو، اندازه‌گیری دقیق غلظت یون‌های آب‌های زیرزمینی و سطحی از اقدامات اولیه در بررسی کیفیت آب برای مصارف مختلف از جمله کشاورزی است. به منظور بررسی ژئوشیمیایی آب آبیاری دشت زیرراه از اطلاعات 19 نمونه آب زیرزمینی و 5 نمونه آب سطحی استفاده شده است، همچنین به منظور تکمیل این تحقیق از نسبت‌های ESP، RSC، Ca/Mg، شاخص PI و رده‌بندی ویلکاکس نیز استفاده شده است. نمودار پایپر نمونه‌های آب منطقه، نشان‌دهنده انحلال کانی تبخیری هالیت است. با توجه به شوری منابع آب دشت زیرراه پس از ارزیابی ژئوشیمیایی آب آبیاری، گیاهان سازگار به شوری این منابع تعیین شدند. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که شوری منابع آب دشت زیرراه بجز رودخانه شاپور از مقدار مجاز بیشتر است. رودخانه شاپور بهترین کیفیت را در بین منابع آب منطقه دارد.