بررسی تنگناهای مدیریت منابع آب شرب در روستاهای تیپ کوهستانی مطالعه موردی: دهستان بررود از بخش کوهسرخ کاشمر

Abstract

تأمین آب آشامیدنی سالم هم از جهت کمی و هم از جهت کیفی یکی از اهداف مهم در جوامع بشری است. دستیابی به توسعه و پیشرفت در سایه سلامت افراد جامعه امکان‏پذیر است. واضح است که سلامتی افراد در گرو تأمین آب شرب مطلوب است. روستاها از گذشته‏های دور تا کنون در ارتباط تنگاتنگی با محیط طبیعی قرار داشته‏اند و آب به عنوان یکی از اجزای مهم طبیعی، دارای تأثیر زیادی نسبت به معیشت روستایی بوده است. از این رو اداره مسائل و موضوعات مرتبط با آب در نواحی روستایی از اهمیت زیادی برخوردار است. این بررسی با هدف ارائه تصویری روشن از کیفیت و چگونگی مدیریت توزیع منابع آب شرب روستایی دهستان بررود در بخش کوهسرخ کاشمر انجام گرفته است. روش استفاده شده در این پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده و جمع‏آوری اطلاعات و داده‏ها از طریق اسناد و مطالعات میدانی انجام گرفته سپس به تجزیه و تحلیل آماری پرداخته شده است. مسأله تحقیق این است که آیا مدیریت و کنترل منابع آب شرب در زیست‏گاه‏های روستایی دهستان بررود، در جلوگیری از بحران آب طی دهة آینده تأثیر گذار خواهد بود؟نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می‏دهد اکثر روستاهای منطقه به صورت تک‏روستایی از آب چاه‏های دستی و چشمه استفاده می‏کنند که این امر باعث افزایش هزینه‏ها گردیده و به دلیل فرسودگی شبکه آب‏رسانی و مشکوک‏بودن به آلودگی‏های میکروبی و فیزیکی و همچنین کم‏آبی شدید چشمه‏ها در فصل تابستان و پائیز، با مشکلات افزایش املاح آب مواجه هستند. ایجاد مجتمع آب‏رسانی متمرکز با استفاده از دستگاه‏های مجهزتر وکلرزنی و موتورخانه می‏تواند در استفاده کمی و کیفی آب این زیست‏بوم‏های روستایی تأثیر داشته باشد.