• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • فصلنامه علمی وپژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی
    • دوره 4, شماره 2
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • فصلنامه علمی وپژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی
    • دوره 4, شماره 2
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    اولویت‌سنجی مکانی توسعه فضاهای سبز و پارک‌های شهری با استفاده از روش AHP (نمونه موردی: شهر میاندوآب

    (ندگان)پدیدآور
    محمدی, جمالضرابی, اصغراحمدیان, مهدی
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    1.127 مگابایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقالات پژوهشی کاربردی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    چکیده     اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخص­های توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و در عین حال معیاری برای ارتقای کیفیت فضای زندگی محسوب می‌شوند. از این رو توزیع و پراکنش متعادل آن در سطح شهر اهمیتی بسیار دارد. نکته بسیار مهم در مکان­یابی فضاهای سبز عمومی، ضرورت­های اجتماعی ایجاد پارک است. مکان یابی نادرست این فضاها در نهایت منجر به ایجاد ناهنجاری­هایی در شهرها می­شود. در پژوهش حاضر با رویکرد«قیاسی، نوصیفی-تحلیلی» تلاش شده است که ضمن ارزیابی وضعیت موجود توزیع و پراکندگی پارک­ها و فضاهای سبز شهری میاندوآب، اولویت­های مکانی توسعه این فضاها را نیز در سطح نواحی شهر تعیین شود. نتیجه بررسی­ها نشان داد که طی یک دهۀ گذشته سرانه فضای سبز شهری شهر میاندوآب از 79/1 مترمربع در سال1380 به 45/3 مترمربع در سال1390 افزایش یافته است. ولی همزمان با این افزایش سرانه، اختلاف سرانه بین نواحی برخوردار و محروم از فضای سبز نیز به نحو چشم­گیری افزایش یافته و عدم تعادل موجود در توزیع فضایی پارک­های شهری، شدیدتر شده است. با توجه به کمبود کمی فضای سبز نسبت به سرانۀ پیشنهادی طرح جامع و تفصیلی شهر و استانداردهای ملی، همچنین نظر به عدم تعادل فضایی موجود در توزیع و پراکنش پارک­های شهری میاندوآب تلاش شده است تا با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی(AHP) اولویت­های مکانی توسعه فضاهای سبز و پارک­های شهری در سطح نواحی پنجگانه شهر میاندوآب مشخص شود. معیارهای مکان یابی فضای سبز(پارک شهری) در این پژوهش، میزان دسترسی، میزان تراکم جمعیت، سرانه موجود فضای سبز، سازگاری با کاربری­های دیگر، وجود زمین­های با مالکیت دولتی، وجود فضاهای باز و زمین­های بایر، فاصله از پارک‌های موجود و نزدیکی به رودخانه تعیین شدند. گزینه­ها نیز در این پژوهش نواحی پنجگانه شهر میاندوآب بودند. نتیجه مطالعه نشان داد که ناحیه دو شهر میاندوآب با امتیاز 0.272، بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده و در اولویت اول توسعه مکانی فضاهای سبز و پارک­های شهر قرار دارد. نواحی یک، پنج و سه به ترتیب با امتیاز­های 0.246، 0.241 و 0.169 در رتبه­های بعدی قرار دارند. ناحیه چهار کمترین امتیاز(0.072) را به خود اختصاص داده و در نتیجه کمترین اولویت مکانی را جهت توسعه فضاهای سبز شهردارد.
    کلید واژگان
    واژگان کلیدی: اولویت سنجی مکانی
    پارک و فضای سبز
    شهر میاندوآب
    روش AHP

    شماره نشریه
    2
    تاریخ نشر
    2012-04-20
    1391-02-01
    ناشر
    دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
    سازمان پدید آورنده
    استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه اصفهان
    دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه اصفهان
    دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه اصفهان

    شاپا
    6697-2251
    2676-5187
    URI
    http://geography.journals.iau-garmsar.ac.ir/article_673175.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/370932

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب