اولویتسنجی مکانی توسعه فضاهای سبز و پارکهای شهری با استفاده از روش AHP (نمونه موردی: شهر میاندوآب
(ندگان)پدیدآور
محمدی, جمالضرابی, اصغراحمدیان, مهدینوع مدرک
Textمقالات پژوهشی کاربردی
زبان مدرک
فارسیچکیده
چکیده اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و در عین حال معیاری برای ارتقای کیفیت فضای زندگی محسوب میشوند. از این رو توزیع و پراکنش متعادل آن در سطح شهر اهمیتی بسیار دارد. نکته بسیار مهم در مکانیابی فضاهای سبز عمومی، ضرورتهای اجتماعی ایجاد پارک است. مکان یابی نادرست این فضاها در نهایت منجر به ایجاد ناهنجاریهایی در شهرها میشود. در پژوهش حاضر با رویکرد«قیاسی، نوصیفی-تحلیلی» تلاش شده است که ضمن ارزیابی وضعیت موجود توزیع و پراکندگی پارکها و فضاهای سبز شهری میاندوآب، اولویتهای مکانی توسعه این فضاها را نیز در سطح نواحی شهر تعیین شود. نتیجه بررسیها نشان داد که طی یک دهۀ گذشته سرانه فضای سبز شهری شهر میاندوآب از 79/1 مترمربع در سال1380 به 45/3 مترمربع در سال1390 افزایش یافته است. ولی همزمان با این افزایش سرانه، اختلاف سرانه بین نواحی برخوردار و محروم از فضای سبز نیز به نحو چشمگیری افزایش یافته و عدم تعادل موجود در توزیع فضایی پارکهای شهری، شدیدتر شده است. با توجه به کمبود کمی فضای سبز نسبت به سرانۀ پیشنهادی طرح جامع و تفصیلی شهر و استانداردهای ملی، همچنین نظر به عدم تعادل فضایی موجود در توزیع و پراکنش پارکهای شهری میاندوآب تلاش شده است تا با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی(AHP) اولویتهای مکانی توسعه فضاهای سبز و پارکهای شهری در سطح نواحی پنجگانه شهر میاندوآب مشخص شود. معیارهای مکان یابی فضای سبز(پارک شهری) در این پژوهش، میزان دسترسی، میزان تراکم جمعیت، سرانه موجود فضای سبز، سازگاری با کاربریهای دیگر، وجود زمینهای با مالکیت دولتی، وجود فضاهای باز و زمینهای بایر، فاصله از پارکهای موجود و نزدیکی به رودخانه تعیین شدند. گزینهها نیز در این پژوهش نواحی پنجگانه شهر میاندوآب بودند. نتیجه مطالعه نشان داد که ناحیه دو شهر میاندوآب با امتیاز 0.272، بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده و در اولویت اول توسعه مکانی فضاهای سبز و پارکهای شهر قرار دارد. نواحی یک، پنج و سه به ترتیب با امتیازهای 0.246، 0.241 و 0.169 در رتبههای بعدی قرار دارند. ناحیه چهار کمترین امتیاز(0.072) را به خود اختصاص داده و در نتیجه کمترین اولویت مکانی را جهت توسعه فضاهای سبز شهردارد.
کلید واژگان
واژگان کلیدی: اولویت سنجی مکانیپارک و فضای سبز
شهر میاندوآب
روش AHP
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2012-04-201391-02-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسارسازمان پدید آورنده
استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه اصفهاندانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه اصفهان
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه اصفهان
شاپا
6697-22512676-5187




