بررسی زمینلغزشهای زاگرس میانی با استفاده از مدل آنتروپی (مطالعة موردی: منطقة اردل – ناغان)
(ندگان)پدیدآور
شاه زیدی, سمیه ساداتقنبری عدیوی, مژگاننوع مدرک
Textمقاله علمی
زبان مدرک
فارسیچکیده
امروزه شهرها در نقاط مختلف دنیا به دلایل متعدد در معرض آسیب ناشی از مخاطرات طبیعی قرار دارند. این مخاطرات آسیبهای بسیاری میرسانند که نیازمند اقدامات فوری و پیشگیرانه است. وقوع زمینلغزش و مخاطرات آن، شناسایی و اولویتبندی این مناطق حساس را ضرورت بخشیده است. منطقة اردل - ناغان ازجملة این مناطق است که در جنوب غربی استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. روش انجام این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است که در بخش توصیفی با استفاده از مطالعات اسنادی و در بخش تحلیلی با شناسایی عوامل مؤثر بر پهنهبندی مخاطرات ژئومورفیک و تلفیق آن با تحلیلهای فضایی در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، پهنههای آسیبپذیر در محدودة مدنظر مشخص شد. در این پژوهش نخست عوامل مؤثر بر پهنهبندی مخاطرات شناسایی و پس از بررسی تصاویر ماهوارهای، نقشة زمینشناسی و مطالعات میدانی عوامل مؤثر با استفاده از مدل آنتروپی ارزیابی شد. هدف پژوهش، پهنهبندی خطر زمینلغزش در منطقة اردل ـ ناغان با استفاده از مدل آنتروپی در وقوع زمینلغزشها با شناسایی عوامل مؤثر نظیر شیب، جهت شیب، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه، طبقات ارتفاعی و زمینشناسی است. با توجه به مدل آنتروپی نتایج نشان میدهد 23درصد از زمینلغزشها در محدودة کمخطر، 25درصد در محدودة با خطر متوسط و 52درصد از زمینلغزشها در منطقة پرخطر واقع میشود که با مدل آنتروپی مشخص شد و این مسئله نشان میدهد در پهنهبندی لغزشهای منطقهای، مدل آنتروپی دقت و روایی لازم را دارد.
کلید واژگان
زمینلغزشمدل آنتروپی
ژئورمورفولوژی
منطقة اردل ـ ناغان
ژئوموفولوژی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2019-02-201397-12-01
ناشر
دانشگاه اصفهانUniversity of Isfahan
سازمان پدید آورنده
استادیار ، جغرافیای طبیعی ، ژئومرفولوژی ،دانشگاه گیلان ، رشت ، ایراندانش آموخته جغرافیا
شاپا
2008-53622252-0910