تحلیل میزان آسیب پذیری مسکن شهری در مواقع بروز مخاطرات محیطی (زلزله) با استفاده تکنیک های تلفیقی MCDM+GIS (مطالعة موردی: منطقة 6 شهر تهران)
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
امروزه با توجّه به افزایش نرخ شهرنشینی بهویژه در کشورهای درحال‌توسعه، بروز مخاطرات طبیعی از جمله زلزله در شهرها امری اجتنابناپذیر بوده، امّا تجربه نشان داده با شناسایی و ارزیابی مناطق آسیبپذیر و همچنین برنامهریزیهای از قبل پیش‌بینی‌شده و تدابیر عملیّاتی در مقابله با چنین اتّفاقاتی میتواند به طور قابل ملاحظه‌ای خسارات و تلفات ناشی از آن را به حداقل رساند. با توجّه به پیچیدگی مسائل شهری، استفاده از مدلها و تکنیک‌های جدید بهویژه مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره و نیز تلفیق آنها با سیستم اطّلاعات جغرافیایی (GIS)، از ابزارهای کارآمد در جهت شناسایی نقاط حادثه‌خیز بحران شهری به شمار میآیند لذا در این پژوهش، از تکنیک تصمیمگیری چندمعیاره AHP به منظور وزندهی و از مدل SAW جهت تلفیق لایههای مؤثّر در آسیبپذیری مسکن در منطقة 6 تهران استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، پس از طبقهبندی میزان آسیبپذیری، 37 درصد کاربری مسکونی در منطقة مورد مطالعه دارای درجة آسیبپذیری متوسّط ارزیابی شده که عمدتاً در قسمت مرکزی و شرقی منطقة مورد مطالعه واقع شده‌اند. 37 درصد نیز از آسیبپذیری کم و بسیار کم و 26 درصد از آسیبپذیری بالا و بسیار بالایی برخوردار بودند. استفاده از نقشة پهنهبندی خطر، جهت کاهش خسارات و تلفات ناشی از مخاطرات طبیعی میتواند به عنوان نقشة پایه مورد استفادة مدیران و برنامهریزان شهری قرار گیرد.
کلید واژگان
آسیبپذیری مسکن شهریمخاطرات محیطی
AHP
SAW
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2015-02-201393-12-01
ناشر
دانشگاه رازیRazi University of Kermanshah
سازمان پدید آورنده
عضو هیات علمی دانشگاه تهراندانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس
شاپا
2322-31972676-5683
