شناسایی نواحی بهینه آب‌وهوایی برای احیای جنگل‌های بلوط (مطالعهی موردی: استان کرمانشاه)
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
آب‌وهوا یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر محیط زیست انسانی است. به‌طوری‌که بشر امروز برای توسعه مراکز شهری و صنعتی،نگهداری و افزایش منابع جنگلی، نیازمند افزایش اطلاعات خود در زمینه پهنه‌های متفاوت اقلیمی و شناخت مهم‌ترین عوامل و عناصر تأثیرگذار بر هر ناحیه است. استان کرمانشاه برخلاف تأثیرپذیری یکسان از سیستم‌های جوی بزرگ مقیاس اقلیم‌های محلی متفاوتی را نیز تجربه می‌کند. به‌گونه‌ای که این تفاوت‌ها، سبب حضور یا عدم‌حضور پوشش گیاهی در مناطق مختلف استان شده است. برای شناسایی نواحی اقلیمی استان وتطبیق هر ناحیه با پوشش گیاهی موجوددر آن از روش‌های آماری تحلیل عاملی و خوشه‌بندی استفاده شد و تعداد34 متغیر اقلیمی از شانزده ایستگاه هواشناسی استان انتخاب شد. سپس بااستفاده از روش میانیابی (IDW)، متغیرها در کل پهنه استان میانیابی شدند که ماتریس پهنه‌ای داده‌هابه ابعاد 34×62به‌دست آمد. نتایج پهنه‌بندی اقلیم با روش تحلیل عاملی و دوران مهپراش (وریمکس) روی ماتریس پهنه‌ای نشان داد، هفت عامل اقلیمی بیشترین واریانس داده‌هارادراقلیم استان توجیه می‌کنند. این عوامل به ترتیب اهمیت عبارتنداز: دما، جهت باد- بارش، رطوبت، طوفان، ساعات آفتابی، باد- غبار و بارش رگباری- ابر. سپس اجرای تحلیل خوشهای رروی ماتریس نمرات عاملی، وجود هفت ناحیه اقلیمی رادراستان تفکیک کرد. همچنین یافته‌ها حاکی ازآن است که بیشترین تطبیق رویشگاه‌های بلوط در نواحی کوهپایه‌ای نسبتاً مرطوب باحاکمیت ضعیف عامل دمایی و غالب بودن عامل جهت باد-بارش در محدوده ایستگاه‌های نوسود، روانسر، جوانرود، پاوه و کرند غرب مشاهده می‌شود.
کلید واژگان
ناحیه‌بندی اقلیمیپوشش جنگلی
تحلیل عاملی
تحلیل خوشهای
استان کرمانشاه
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2013-04-211392-02-01
ناشر
دانشگاه رازیRazi University of Kermanshah
شاپا
2322-31972676-5683
