«منع تشبه به جنس مخالف» به مثابة قاعدة فقهی

Abstract

این پژوهش با روش فقهی به بررسی روایات منع تشبه به جنس مخالف می‌پردازد و می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا این روایات، ظرفیت لازم برای پشتیبانی یک قاعدة فقهی در حوزة مباحث جنسیتی را دارد. برای پاسخ به این پرسش، پس از ذکر نکاتی در اهمیت قاعده‌سازی و خطورت تشبه به جنس مخالف، ویژگی‌های قاعده و لوازم قاعده‌سازی بیان می‌شود. در پی آن با توصیف و تبیین مضمون روایات و بررسی اسناد و دلالت و مفاد آنها، به این نتیجه می‌رسیم که گزاره‌های مربوط به منع تشبه به جنس مخالف، شمول و کلیت لازم برای تطبیق را در اختیار قرار می‌دهد و می‌تواند تحت عنوان قاعدة فقهی «تحریم تشبه النساء بالرجال والعکس» در حوزة فقه فردی و حاکمیتی مطرح شود. طرح این قاعده در حوزة فقه حکومتی و سیاستگذاری‌های کلان اجتماعی، با دلایل متقن‌تری قابل‌پیگیری است.