استرس پلیس

Abstract

افسران پلیس در معرض بررسی های مداوم از طرف مردمی هستند که به آن ها خدمت می کنند.آن ها هر روزه با مشکلات خطرناک پی درپی و پیچیده ای روبه رو هستند که درقبال آن، احتیاج به واکنش سریع و در عین حال مناسب دارند. همان طور که روانشناس پلیسMartin Reiser(1970) خاطرنشان می کند: افسر پلیس از یک سو در میان نیروهای پیشرو برای تغییرات اجتماعی و از سوی دیگر در میان نیروهایی قرار دارند که خواستار مجازات افرادی هستند که از معیار جامعه منحرف می شوند. بیشتر اوقات افسران پلیس شغل شان را بدون برنده تلقی می کنند، زیرا همیشه در جایی شخصی خواهد بود که از رفتارهای پلیس ابراز عدم رضایت کند. سازمان های پلیسی به طور معمول در یک سبک قدرت طلبانه و شبه نظامی سازمان دهی شده اند. این ساختار سازمانی حرفه ی پلیس، توسط هر اداره ی پلیس مجازی در ایالات متحده اتخاذ شده است. مدل نظامی به این منظور طراحی شده که مردم درون سیستم بتوانند به طور موثر دستورات صادر شده توسط مافوق ها را دریافت و به آن ها پاسخ دهند. از سربازان به ویژه در رده های پایین تر تنها برای پاسخ به دستورات استفاده می شود و انتظار نمی رود که تصمیمات پیچیده بگیرند. افسران پلیس، به هرحال، پیوسته با تصمیم گیری ها و حل مشکلات پیچیده مواجه هستند. افسران پلیس نقشی مشکل را بر عهده دارند؛ اگرچه آن ها باید از نظر اجتماعی موثر باشند، اما معمولا برای چنین مهارت هایی یا آموزش کمی دیده اند و یا هیچ آموزشی ندیده اند. سازمان پلیس اغلب در تضمین اینکه افسران پلیس از مشاوره ی بحران و بهبود مهارت های روابط انسانیشان استفاده می کنند، ناکام می مانند. افسران همیشه باید در حفظ کنترل موقعیت هایی که ممکن است به غلط تفسیر شود؛ تلاش کنند.