بازتوسعه مراکز شهری در چارچوب رویکرد توسعه میان‌افزای مسکونی نمونه موردی: محله بازار تجریش

Abstract

ضرورت طرح یک راه‌حل مناسب، جهت مقابله با پدیده گسترش بیرویه شهرها از یک طرف، و تغییر نگرش نحوه مداخله در بافت‌های درونی قدیمی و ناکارآمد ازطرف دیگر، سبب تکامل یافتن چارچوب‌های نظری این نحوه مداخله در بافت‌های شهری، با هدف استفاده هر چه بهتر از زمین‌های زیر توسعه شهری و حفظ هرچه بیشتر زمین‌های واجد ارزش غیر شهری گردیده است. شهرسازی نوین، توسعه پایدار، مدیریت رشد، رشد هوشمند و توسعه میان‌افزا، همگی مفاهیم و رویکردهای یک فلسفه فکری و نظری است که در تقابل با گسترش بی‌رویه شهری به صورت یک روند تکاملی مورد توجه قرار گرفته اند. <br /> رشد بیرویه افقی کلانشهرهای کشور از جمله تهران، ضرورت اندیشیدن به راه‌حلی مناسب را نمایان می‌کند. در این ارتباط، هدف کلی این پژوهش امکانسنجی استفاده از پتانسیل توسعه میان‌افزا جهت بازتوسعه مراکز شهری در تقابل با رشد بیرویه کلانشهرهای ایران، می‌باشد. بدین منظور محدوده میدان تجریش، به عنوان یکی از مراکز اصلی شهرتهران، جهت ارزیابی شرایط بازتوسعه از نظرگاه رویکرد توسعه میان‌افزا، انتخاب گردید.<br /> در این راستا، با برگزیدن روش تحقیق توصیفی تحلیلی، در ابتدا شاخص-های موردنظر توسعه میان‌افزا بازیابی شده، با استفاده از تکنیک تحلیل ظرفیت به عنوان پایه اصلی مدل تحلیلی پژوهش، ظرفیت‌های محدوده جهت بازتوسعه در چارچوب میان‌افزا شناسایی و تحلیل گردیده، شاخص‌ها با تکنیک دلفی و دوبه‌دویی و نرم افزار GIS ارزشگذاری و پهنه‌بندی فضایی گردیده‌است.<br /> دستاورد اصلی پژوهش، استفاده از شاخص‌های بومی‌شده و کاربردی توسعه میان‌افزا درجهت یافتن اولویت‌های بازتوسعه، برای مراکز شهری و طرح‌ریزی کلی باتوجه یافته‌ها برای محدوده مورد مطالعه به عنوان نمونه می‌باشد.